Σήμερα δεν θα σας δώσω συνταγές αλλά μερικές φωτογραφίες από τη βόλτα μας του Σαββατοκύριακου.
Όπως πάρα πολλοί άνθρωποι έτσι κι εγώ είμαι από ένα μικρό χωριό, το οποίο βρίσκεται στα ορεινά της Φθιώτιδας σε υψόμετρο 1000 μέτρων.
Σ’ αυτό μεγάλωσα μέχρι τα 12 μου χρόνια τελειώνοντας το Δημοτικό σχολείο σε αυτό το κτίριο το οποίο χτίστηκε με δωρεά του Ανδρέα Συγγρού.Μετά, όπως όλα τα παιδιά εκείνης της εποχής, μόνη μου βρέθηκα στην κοντινότερη κωμόπολη για να συνεχίσω στο Γυμνάσιο. Σύντομα για τις ανάγκες της οικογένειας βρέθηκα στην Αθήνα μαζί με την αδελφή μου, όπου κι ολοκλήρωσα τις σπουδές στο τότε Γυμνάσιο και μετά σε επαγγελματική σχολή.
Καλώς ή κακώς έμεινα για πάντα στην Αθήνα όπου δημιούργησα την οικογένεια μου και συνεχίζω ακόμη εκεί.
Στο χωριό τα τελευταία χρόνια δεν μένει πια κανείς από την οικογένεια ο πατέρας μας θωρεί από ψηλά κι η μητέρα λόγω προχωρημένων γηρατειών βρίσκεται κοντά στην αδελφή μου.
Όποτε βρίσκεται λίγος χρόνος πηγαίνουμε να προσέχουμε λίγο το σπίτι και να μαζεύουμε ότι έχει μείνει στα δέντρα.
Αυτή τη φορά είμαστε πιο χαλαροί και μπόρεσα να τραβήξω και μερικές φωτογραφίες.
Μια άποψη της πλατείας του χωριού
Η πετρόχτιστη βρύση στην πλατεία
Ο Γιάννης , που διατηρεί ένα μικρό μαγαζάκι για όλες τις ανάγκες του χωριού
Τα λουλούδια της Μαρίας στο μαγαζάκι που διατηρούν μαζί με το Γιάννη
Η συνύπαρξη των τριαντάφυλλων με το έλατο και την κληματαριά στην αυλή μας
Η ψησταριά μας σε πλήρη λειτουργία
ώστε να ψήσει τις μπριζόλες μας
τις οποίες φάγαμε στη βεράντα μας
Τι νομίζετε είχαμε κι επισκέψεις!!
Και το βραδάκι από τη βεράντα απολαύσαμε τη θέα του Τυμφρηστού μετά ακριβώς από το ηλιοβασίλεμα.
Το βράδυ είχαμε κι άλλες επισκέψεις από πυγολαμπίδες και πολλά αηδόνια αλλά αυτά δεν μπορώ να σας τα δώσω με εικόνες.
Αχ, Ξανθή μου. Τι μου θύμισες να ΄ξερες. Συγκινήθηκα πολύ. Έχω ένα χρόνο να πάω στο χωριό μου και ίσως γίνουν και δύο…
πήρατε ανάσες ζωής, τώρα τα κεφάλια μέσα;
Ομορφο το χωριουδάκι σου Ξανθή μου!! Οπως και όλα τα χωριουδάκια μας, νομίζω ανάσες ζωής όπως λέει και η Γαστεροπλήξ είναι!
Καλή βδομάδα εύχομαι!!
Πολύ όμορφες εικόνες μια Ελλάδας που έχουμε ξεχάσει.. σαν παραμύθι!!!
Δέσποινα σε καταλαβαίνω γιατί ξέρω πόσο μακρυά είσαι, όσο για τις αναμνήσεις καλύτερα να τα πούμε κάποια φορά από κοντά.
ΓΑΣΤΕΡΟΠΛΗΞ όντως πήραμε ανάσες ζωής.
Τα κεφάλια μέσα;;αυτό γίνεται από την πολύ παιδικά ηλικία αλλά είναι ένα θέμα που δεν αφορά τους πολλούς!!
Έλενα όντως η Ελλάδα έχει πολύ ωραία χωριουδάκια αλλά δυστυχώς παραμελημένα.
mama είναι ένα παραμύθι που όμως δεν πρέπει οι νεώτεροι να ξεχάσουν.
Ευτυχώς τα παιδιά μου έζησαν κάποια καλοκαίρια εκεί κι έτσι έχουν αγαπήσει αυτόν τον τόπο και κάθε άλλον που του μοιάζει.
Σε ευχαριστώ.
Ξανθουλα εμεις ειμαστε θεωρω απο τους τυχερους γιατι ειμαστε σε μια αποσταση που εχουμε χαρει αυτη την ομορφια που μας δειχνεις με τις ομορφες φωτογραφιες σου.Αυτα τα χωριουδακια ειναι οασεις.
Ωραιες είναι οι βόλτες στο χωριό Ξανθή μου! Και οι μπριζολίτσες είμαι σίγουρη ότι θα ήταν ιδιαίτερα νόστιμες!
Το χωριό σου Ξανθή μου είναι υπέροχο. Αν και ζω μονίμως σε χωριό τα τελευταία 6 χρόνια, πάντα είχα αδυναμία στα ορεινά χωριά,γιατί έχουν άλλη ομορφιά.
Και οι μπριζολίτσες υπέροχες, φαντάζομαι θα τις απολαύσατε με τον Θανάση.
Ματίνα σίγουρα είσαι στις τυχερές μιας και σε απόσταση αναπνοής έχεις πολλά μικρά χωριά. Αγαπημένος μου προορισμός ο Κοσμάς στα μέρη σας.
Κική οι βόλτες πάντα είναι ωραίες όταν μάλιστα είσαι και λιγάκι χαλαρή κι απολαμβάνεις τα τοπία κι ότι άλλο……
Λίνα με την πρώτη ευκαιρία εγώ θα επισκεφτώ το δικό σου χωριό και μετά θα είναι η σειρά σου,εσύ βέβαια έχεις στα πόδια σου όλα τα απίθανα χωριά της Κρήτης πεδινά κι ορεινά !!!
Ξανθουλα μου τι όμορφο το οδοιπορικό σου στο χωριό. Είμαι λάτρης των μικρών χωριών που διατηρούν ακόμα το χρώμα τους.
Μου αρέσει που αγαπάτε και πηγαίνετε συχνά στις ρίζες σας !!
Μπράβο Ξανθούλα μου !
Μαράκι εύχομαι να είμαι καλά και κάποια φορά να σας καλέσω όλους εκεί,αν και είναι αρκετά μακρυά και χωρίς πολλά πολλά.
Δυστυχώς είναι στα χωριά που για χρόνια ήταν παραμελημένα.
ah vre ksaderfi mas anapses ta aimata edo makria pou eimaste……