Χθες το πρωί κατέβηκα στον κήπο μου να ανοίξω τα νερά και φεύγοντας άρχισα να μαζεύω διάφορα χόρτα, βασικά ότι έπιανε το μάτι μου. Και έτσι έφτιαξα αυτό το φαγάκι το οποίο είναι ελαφρύ και νόστιμο.
Τα υλικά που χρησιμοποίησα:
500γραμ. βλίτα
6 κολοκυθόφυλλα
4 κολοκυθοανθούς
4 κολοκυθάκια
λίγο στύφνο
2 φλιτζανάκια του καφέ ελαιόλαδο
2 κρεμμυδάκια φρέσκα (μεγαλούτσικα) κομμένα σε ροδέλες
3 σκελίδες σκόρδο κομμένα σε ροδέλες
2 φρέσκες ντομάτες κομμένες σε κυβάκια
500γραμ. χοχλιούς (σαλιγκάρια) προαιρετικά
αλάτι – πιπέρι
Στο συγκεκριμένο φαγητό μπορείτε να προσθέσετε και φασολάκια
Πάμε τώρα να τα φτιάξουμε:
Καθαρίζουμε πρώτα τα χόρτα και στην συνέχεια τα πλένουμε πολύ καλά. Το ίδιο γίνεται και με τα κολοκύθια και τους ανθούς.
Ετοιμάζουμε και τους χοχλιούς τους οποίους πρώτα πλένουμε καλά και στην συνέχεια τους ξεβράζουμε μία φορά για να καθαρίσουν.
Σε μία κατσαρόλα βάζουμε το κρεμμύδι με το σκόρδο, το ελαιόλαδο και τσιγαρίζουμε ελαφρά.
Στην συνέχεια ρίχνουμε τους χοχλιούς και τους γυρνάμε καλά ώστε να εισχωρήσει το λάδι μέσα τους.
Έπειτα βάζουμε τα χόρτα σιγά σιγά γυρνώντας τα συνέχεια έτσι ώστε να αρχίσουν να μαραίνονται. Αλατίζουμε τα χόρτα σε αυτό το στάδιο για να μαραθούν πιο εύκολα.
Ρίχνουμε μέσα τα κολοκυθάκια με τους ανθούς και ξαναγυρνάμε το φαγητό. Προσθέτουμε λίγο νερό και αφήνουμε να ψηθούν για ένα τέταρτο.
Τέλος ρίχνουμε την ντομάτα την οποία βράζουμε μόνο για 5 λεπτά. Όταν σβήσουμε πλέον το μάτι της κουζίνας τότε ρίχνουμε το πιπέρι.
Καλή σας όρεξη.
Καλά εσείς έχετε γίνει παραγωγοί κανονικοί!!
Πολύ σας ζηλεύω κι όχι τίποτα άλλο το χωριό μου είναι πολύ μακριά,όταν πάρω σύνταξη να πηγαίνω να βάλω μπαξέδες!!!
¨οπως κι αν το οναμάσεις το φαγάκι είναι τέλιο!!
Λίνα μου, καλή όρεξη έχουμε, όμως που να βρούμε τέτοια φρέσκα προϊόντα και λαχταριστά? Είσαι πολύ τυχερή και τεχνίτρα μαγείρισσα!
Ξανθή μου αυτό είναι το καλό της εξοχής. Μπορείς να έχεις τα πάντα άμα θες και αν έχεις και λίγη φαντασία τότε κάνεις θαύματα.
Πάντως και χωρίς τους χοχλιούς που εγώ τους πρόσθεσα μόνο και μόνο επειδή μου αρέσουν είναι τέλειο.
Αγγελική μου πράγματι νιώθω τυχερή, που μεγαλώνω τα παιδιά μου μες την φύση και μπορούν να γευτούν πολλά καλά από αυτή.
Όσο για το τεχνίτρα, δεν είμαι η μόνη, όλες οι φίλες μας στα γειτονικά blog, είναι τέλειες μαγείρισες. Και χαίρομαι πραγματικά που είστε όλες δίπλα μας.
αυτό κι αν είναι ζηλευτό φαγάκι, πέρασε πολύς καιρός που δεν πηγαίνουμε πια στο εξοχικό μας και μας λείπουν τέτοιες συνθέσεις, και γω με τα σαλιγκάρια το θέλω περισσότερο!!!!
γεια στα χέρια σου
Αχ Λίνα μου τι μου κάνεις!!! Κανονικά δεν θα σχολίαζα καν σ’ αυτό το ποστ! χαχα! Δεν μπορώ τα σαλιγκάρια! Όσοι με ξέρουν το ξέρουν. Αλλά ζήλεψα τα χόρτα σου! Μα πες μου…τι ειναι το στίφνο;
Προχθές κοιτούσα τα βλίτα στον κήπο μου και αναρωτιόμουν πως αλλιώς θα μπορούσα να τα μαγειρέψω εκτός της παραδοσιακής σαλάτας. Ευχαριστώ λοιπόν σήμερα για την καταπληκτική ιδέα. Έχω και σαλιγκάρια στον καταψύκτη αλλά σε πρώτη φάση θα τα κάνω σκέτα τα χορταράκια!
Ο συνδυασμός των χόρτων με τα σαλιγκάρια πραγματικά με εντυπωσίασε!!!!!
Το στίφνο δεν το έχω ξανακούσει!
Πραγματικά είσαι τυχερή που διαθέτεις τόσα φρέσκα καλούδια!!!
This is definitely a taste of summer!
Δεν το είχα ξανακούσει ποτέ αυτό το φαγάκι, με εντυπωσίασες Λινάκι !!!
τι ωραία που είσαστε με τα δικά σας πράγματα !!!
καλή σας μέρα
Γαστεροπλήξ και εσύ με τα σαλιγκάρια βλέπω. Και εγώ το ίδιο αλλά και σκέτα είναι τέλεια.
Κικί γίνεται πολύ νόστιμο και χωρίς τα σαλιγκάρια. Έτσι και αλλιώς δεν αλλάζει η γεύση των χόρτων όταν μπουν αυτά μέσα.
Όσο για τον στίφνο είναι ένα ζιζανιόχορτο, όπως το λέμε εμείς εδώ το οποίο βγαίνει μόνο του και πάντα δίπλα στα κηπευτικά (βλήτα, ντομάτες, μελιτζάνες). Είναι λίγο πικρό και γι’ αυτό μπαίνει σε μικρές ποσότητες και μόνο η κορφή του.
Λίλα δοκίμασε το και δεν θα χάσεις.Και εγώ έλεγα όλο βραστά, βραστά και έτσι το δοκίμασα.
Έλενα χαίρομαι που σου άρεσε αυτός ο συνδιασμός. Και εγώ είχα τις επιφυλάξεις μου στην αρχή αλλά το αποτέλεσμα με δικαίωσε.
Cupcakes έχεις απόλυτο δίκιο.Είναι άκρως καλοκαιρινό.
Μαρία και εγώ εντυπωσιάστηκα με το αποτέλεσμα.
Και πράγματι είναι ωραίο να έχεις ότι πιο φρέσκο υπάρχει από τον κήπο σου.
Ευχαριστώ!
Αχ! βρε Λίνα, τί μου θύμισες!;
Όχι μαμαδίστικο, αλλά γιαγιαδίστικο φαγητάκι, μοσχομυριστό και ολόϊδιο με το δικό σου και τα ζαρζαβατικά από το περιβολάκι της!
Τα όμορφα καλοκαίρια των παιδικών μου και…μακρινών χρόνων.
Ένιωσα τη γεύση του στο στόμα μου. Και αυτά τα σαλιγκαράκια σου, άπαιχτα…
Λίνα, να είσαι καλά.
Ζ και εσύ να είσαι καλά. Χαίρομαι που σου έφερα ευχάριστες αναμνήσεις από το παρελθόν. Είναι πολύ ωραίο να θυμώμαστε και λίγο τα παλιά μας χρόνια.