Πληροφορίες Αλ. Γιώτης ” Εδεσματολόγιον Ηπείρου”
Με την ονομασία “Μπαμπανέτσα” στη Φθιώτιδα απαντάται πίτα με διάφορα χόρτα τυρί φέτα και καλαμποκάλευρο.
Εγώ θα σας μιλήσω για αυτή την πίτα της πατρίδας μου, εύκολη και με υλικά πρόχειρα στο κάθε σπίτι.
Οι αγροτικές οικογένειες τις πίτες τις είχαν σαν κύριο γεύμα και μάλιστα οι κτηνοτρόφοι συνήθιζαν να σκαρώνουν πίτες ακόμη και στα απομακρυσμένα μαντριά τους με λίγο αλεύρι από τις ανταλλαγές των προϊόντων με τους γεωργούς, τα προϊόντα του κοπαδιού κι ότι δίνει η φύση τριγύρω. Και βέβαια χρησιμοποιούσαν και ζωικό βούτυρο γιατί το ελαιόλαδο ήταν δυσεύρετο.
Έψηναν τις πίτες στη γάστρα με τα ξύλα κι εξασφάλιζαν την καθημερινή τους τροφή.
Την πίτα αυτή την αφιερώνω στη φίλη μου την Όλγα σε συνέχεια της δικής της αφιέρωσης σε ανάρτηση για τα λάχανα, κι αν δεν την έχετε διαβάσει ρίξτε μια ματιά.
Στα χωριά με τη λέξη λάχανα εννοούν όλα τα χόρτα των αγρών αλλά και των περιβολιών τους.
Η πίτα φτιάχτηκε από χόρτα που υπήρχαν μετά από επίσκεψη στους αγρούς.
Μπαμπανέτσα
Συστατικά
- 1 ματσάκι αγριολάπατα
- 1 ματσάκι αγρια σέσκουλα
- 1 ματσάκι παπαρούνες
- 1 ματσάκι φρέσκα κρεμμυδάκια
- 1 ματσάκι καυκαλίθρες
- 2 πράσα
- 1 ματσάκι μάραθο ή άνηθο
- 300 γρ τυρί φέτα
- 2 αυγά
- 350 γρ καλαμποκάλευρο
- αλάτι και φρεσκοτριμμένο πιπέρι
- 150 ml ελαιόλαδο και λίγο για το ταψί.
Οδηγίες
- Πλένουμε καλά τα χόρτα και κόβουμε σε μια λεκάνη τα σέσκουλα τα λάπατα και τις παπαρούνες. Τα αλατίζουμε και τα αφήνουμε να μας περιμένουν για 20 περίπου λεπτά
- Σε άλλη λεκάνη κόβουμε τα υπόλοιπα χόρτα.
- Τρίβουμε με τα χέρια μας τα αλατισμένα χόρτα τα στύβουμε και τα προσθέτουμε στη λεκάνη με τα υπόλοιπα. Προσθέτουμε τη φέτα τα αυγά αρκετό πιπέρι 100 ml από το ελαιόλαδο και ανακατεύουμε.
- Σε ένα μπολ βάζουμε τα 200 γρ καλαμποκάλευρο και προσθέτουμε νερό μέχρι να φτιάξουμε ένα παχύρρευστο χυλό.
- Αλείφουμε ένα αλουμινένιο ταψί ( 30 εκ. διαμέτρου ) με λίγο λάδι και απλώνουμε το χυλό ομοιόμορφα.
- Απλώνουμε το μείγμα των χόρτων, προσοχή δεν πρέπει να είναι πολύ το πάχος της πίτας.
- Με το υπόλοιπο καλαμποκάλευρο φτιάχνουμε πάλι ένα χυλό και τον σκορπάμε προσεκτικά από πάνω από τα χόρτα. Ραντίζουμε με το υπόλοιπο ελαιόλαδο.
- Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς πάνω κάτω αντιστάσεις για 50 λεπτά περίπου μέχρι να ροδίσει από πάνω, στην πρώτη από κάτω σχάρα του φούρνου.
- Βγάζουμε από το φούρνο αφήνουμε λίγο να κρυώσει, κόβουμε σε κομμάτια και σερβίρουμε.
Πωπωωωωωωω μου αρέσει τρελά η πίτα σου!!!!! φτιάχνει και η γιαγιά μου μια παρόμοια αλλά είναι από Πελοπόννησο 🙂
Φιλιά
αχ! καλημέρα!!!!και πώς να μην είναι καλή…αφού ξεκινάει με λατρεμένες γευσεις..και παιδικές ανμνήσεις,…καλοκαίρια στην Ηπειρο ..με την Γιαγιά!!!
Asteri εσύ είσαι εξπέρ στις πίτες!!
Διαφορετικές ονομασίες ανά την Ελλάδα παρόμοιες πίτες!!
Καλημέρα!
irida αυτές οι αναμνήσεις είναι ότι πολυτιμότερο για τη ζωή, δεν μας έχει μείνει και κάτι άλλο.
Για μένα είναι καλά ριζωμένες μέσα μου αλλά χαίρομαι που και τα παιδιά μου έχουν αρκετές από τη γιαγιά τον παππού και συνέχεια κάνουν αναφορές σε όλα αυτά.
Για μένα το φαγητό δεν είναι μόνο ανάγκη επιβίωσης σωματικής αλλά και ψυχικής.
Δεν θέλω να μαγειρεύω μόνο για να φάμε αλλά και για κάτι παραπάνω ότι κι αν είναι αυτό κάθε μέρα.
Την καλημέρα μου και πάλι!!!
Με σιμιγδάλι μου ακούγεται πιο νόστιμο, το καλαμποκάλευρο μου αρέσει πολύ μόνο στο ψωμί! Κουλούρα το έλεγα η γιαγιά εκεί ψηλά στη Λάκκα Σουλίου από όπου και η καταγωγή μας!
Τσιμπάω ένα κομμάτι για τη λιγούρα!
Οι χορτόπιτες είναι αδυναμία μου….
Καλημέρα!
Καλημέρα Ξανθούλα!!!!!
Πρώτη φορά ακούω για αυτή την πίτα! Τη νοστιμιά της τη φαντάζομαι αφού όλα τα υλικά είναι εκλεκτά! Τυχεροί οι τριγύρω σου που θα δοκιμάσουν….!
Τι ωραία υλικά! Πως να μην είναι υπέροχη Ξανθή μου!
Αυτές οι απλές πίτες είναι και οι πιο νόστιμες!
Ωραία πράγματα!
Είδα πίτα… και μπούκαρα που λένε φιλενάδα. Aλλά μάλλον δεν θα έχω προλάβει ούτε ψίχουλο τώρα πια.
Θα βολευτώ με την κιμαδόπιτα μου, τι να κάνω;
Αυτές οι μυρωδάτες πίτες είναι all the money :-). Ειδικά όταν είναι τόσο εύκολες.
Και μείς την κάνουμε αυτή την πίτα εκεί κοντά στην άνοιξη , που βγαίνουν τα φρέσκα χόρτα.
Περίσεψε κανένα κομμάτι για μένα ή τα έφαγες όλα;
Ομολογώ ότι δεν την ήξερα αυτήν την πίτα, φαίνεται όμως λαχταριστή, έχω και μιαν αδυναμία σε όλες τις πίτες!
Καλό μήνα!!
Ξανθή,τι νόστιμη που θα είναι!
Κάπου είχα δει μια παρόμοια με καλαμποκάλευρο,μόνο που το έκαναν βραστό χυλό,δε θυμάμαι τη συνταγή,γιατί δεν έτυχε να φτιάξω.
Μ΄αρέσουν πολύ τα αρωματικά χορταράκια,που βάζεις-παίρνω το κομματάκι μου.
Φιλιά!
Λίλα το σιμιγδάλι που έβαλα εγώ ήταν καλαμποκιού δοκίμασε πιστεύω ότι δεν θα έχει διαφορά.
Η αυθεντική θέλει καλαμποκάλευρο.
Έφη πάρε κι άλλο!!σε ποιόν δεν είναι η αδυναμία!!
Μαρίνα όταν γυρίσεις στην Ελλάδα θα σου φτιάξω!!
Η αλήθεια είναι ότι αυτή τη φορά δοκίμασαν πολλοί κι από λίγο.
Αγγελική η Ελληνική φύση μας χαρίζει πολύ ωραία υλικά και πρέπει να τα εκμεταλλευόμαστε στο καλύτερο.
Κατερίνα τα παλιότερα χρόνια και στην ύπαιθρο αυτές οι πίτες έτρεφαν οικογένειες.
Πηνελόπη άργησες!!αλλά κι η δική σου πολύ ωραία!
Ιωάννα κι εγώ έχω αδυναμία σε όλες τις πίτες πόσο μάλλον αν είναι κι εύκολες,
Δήμητρα σε όλα τα ορεινά μέρη εκεί την άνοιξη έχουν και τα κατάλληλα χόρτα, βέβαια σε μας την έφτιαχναν και με άγρια χόρτα του βουνού.
Ιωάννα εσύ έφυγες για το νησί όταν σου έλεγα εγώ να έρθεις σπίτι.
Τώρα για μάζεψε χόρτα να φέρεις για την επόμενη.
ΕΛΕΝΑ τώρα την έμαθες οπότε δεδομένης της αδυναμίας δε μένει παρά να τη φτιάξεις.
Ελένη οι πίτες της πατρίδας μας είναι πάρα πολλές και με πολλές παραλλαγές.
Ελπίζω ότι θα μου δοθεί η ευκαιρία μαζί με μια φίλη να ετοιμάσουμε ένα αφιέρωμα.Είναι στα σχέδια.
Τέλεια η πιτούλα! Να είχα ένα κομματάκι!
Παραδοσιακή πίτα με τα ΟΛΑ της!!!!!!
Εμαθα και τι σημαίνει'” λάχανα””-γιατί στην αρχή κατάλαβα το απλό λάχανο!!!Και φαντάζομαι ο συνδυασμός ολων αυτων των χόρτων ,τι γεύση θα δίνει!!!!Ωραία συνταγή!!!
Δεν έχω κάνει ποτέ έτσι πίτα , ηΑχτίδα μου κάτι κάνει με κολοκύθια έτσι.Πάντως δεν θα έλεγα όχι για πρωινό , θα την δει σίγουρα η γυναίκα μου.
Μαρία να σου φτιάξω μια;;;
Καλό βράδυ!!
RIRI είδες τι μαθαίνει ο άνθρωπος από τη γειτονιά;;
Εγώ βάζω πάντα αρωματικά χόρτα στις πίτες.
Καλό βράδυ.
Δημήτρη κι εγώ κάνω με κολοκύθα και τραχανά μια άλλη.
Σίγουρα και θα τη δει η Αχτίδα!!
Καλό σας βράδυ.
Μου την έχει φτιάξει η φίλη μου η Χρύσα από την Καρδίτσα!! Είναι πεντανόστιμη, όποιος δεν την έχει δοκιμάσει, πραγματικά χάνει!!!
manousina χαίρομαι που έχεις δοκιμάσει και γνωρίζεις την αξία αυτής της πίτας!!
Καλό βράδυ θα τα πούμε το Σάββατο.
Αν σου πω ότι η ευωδιά της έφτασε ως το βουνό των Κενταύρων… πίτα με χόρτα και τυρί, από τα νοστιμότερα εδέσματα!!! (αχχχ, εγώ παπαρούνες δεν έχω βρει ακόμη φέτος!! Ή έχω στραβωθεί, ή καθυστερούν ή δεν έπεσα στο κατάλληλο μέρος- γιατί μαζεύω σε καινούρια λημέρια!) Φαίνεται τέλεια, Ξανθή μου! Χίλια ευχαριστώ!!!!!!! Καλό βράδυ! :))
Όλγα μου εγώ σε ευχαριστώ!!
Παπαρούνες κι εγώ έχω βρει στα νότια.
Στο Χωριό που πήγα πριν 10 μέρες έβρεχε και δεν μπόρεσα να πάω για χόρτα έπρεπε να πάω μακριά οπότε πάει η ευκαιρία.
Καλό βράδυ!!!
τωρα την ειδα την πιτα σου και… τι να πω πρωι πρωι που πινω ξεροσφηρι τον καφε μου!!!!
λατρευω ολες τις πιτες, αλλα αυτες που δεν με παιδευουν… λιγο παραπανω!!!!
Ελευθερία αγαπημένη “κόρη” καλημέρα.
Σε καμμιά εξόρμηση στο χωριό μάζεψε λάχανα και φτιάξε την !!
Πολλά φιλιά.
AΧ Ξανθή μου είμαι μια υπέροχη πιτούλα και στην Αθήνα την έχω δοκιμάσει πολλές φορές. Να είσαι καλά που μας δείχνεις απλότητα και νοστιμιά.Φιλιά
Ελένη σε ευχαριστώ πολύ! είμαι της άποψης ότι στην απλότητα κρύβονται πολλά όταν γίνονται με αγάπη.
Καλό βράδυ.
Ξανθή αυτή η πίτα είναι ό,τι καλύτερο. Ήξερα την πατζίνα αλλά αυτή δεν την είχα ξαναξούσει. Λατρεύω τις καυκαλκληθρες και τα μυρώνια και σκόπευα στο επόμενο ποστ να βάλω αρκετές συνταγές που έχω φτιάξει τον τελευταίο καιρό. Στην Κύπρο τα σέσκουλα τα λέμε λάχανα. Τώρα μου επέλυσες την απορία που είχα τόσα χρόνια.
Και η γιαγιούλα μου την έφτιαχνε και μάλιστα μισή δόση με τυρί, μισή χωρίς τυρί για μένα που δεν το τρώω…
Αχ, τι μου θύμισες!!!
Αν τη φτιάξω χωρίς τη φέτα, πειράζει???
Καλό βράδυ Ξανθή μου
Ήβη στη Θεσσαλία αν δεν κάνω λάθος μπατζίνα λένε αυτή με το αλεύρι και τυρί, εμείς τη λέμε προζυμόπιτα.
Οι πίτες για μένα χωρίς αυτά τα μυρωδικά δεν είναι πίτες, άλλη η αξία τους με τα μυρωδικά αλλά και τα διάφορα λάχανα.
Καλό βράδυ.
Χρύσα μου και βέβαια μπορείς να τη φτιάξεις χωρίς τυρί, παράληψη δικιά μου που δεν έγραψα ότι την έφτιαχναν και νηστίσιμη όπως όλες τις λαχανόπιτες.
Καλό βράδυ.
Μετά λες για τις δικές μου παραδοσιακές συνταγές! Τι υπερπαραγωγή είναι αυτή; Παρεμπιπτόντως οι αρχατζίκοι είναι τα μυρώνια που λέτε εσείς..
Οι χορτόπιτες είναι η αδυναμία μου, οπότε δεν θα έλεγα όχι σε ένα κομμάτι. Αλλά μάλλον δεν έχει περισσέψει τίποτα… γι’ αυτό μόλις βρω τα κατάλληλα χόρτα θα την κάνω μόνη μου.
Φιλάκια!!!
Αμάν !!! Ξέρω τι θα κάνω την δευτέρα.
Vita φαγητό χωρίς μνήμες κι αισθήσεις δεν αξίζει για μένα, γιαυτό και μ΄αρέσει πολύ που κι εσύ γράφεις ανάλογα.
Να φτιάξουμε ένα λεξιλόγιο με τοπικές ονομασίες, αν κι εσύ είδα ότι το χρησιμοποιείς πολύ.
Καλό Σ/Κ
Λίνα τώρα πάει ήταν πολλοί οι υποψήφιοι που έφαγαν.
Αυτή όμως είναι εύκολη ότι πρέπει για σένα.
Φιλάκια.
Ellada καλώς ήρθες στην παρέα μας!!
Αν είδα καλά στο προφίλ σου είμαστε από γειτονικούς νομούς, οπότε έχουμε κοινές διατροφικές συνήθειες αλλά και προϊόντα.
Εύκολα λοιπόν θα μπορέσεις να έχεις τα κατάλληλα υλικά για την πίτα.
Καλή επιτυχία!!
Η συνταγή για μπαμπανάτσα που έχω εγώ, είναι μονο με ζυμάρι και τυρί. Ζυμαρόπιτα δηλαδή. Η δική σου μου θυμίζει περισσότερο τον πλαστό που φτιάχνουν στην κεντρική Ελλάδα. Η ονομασίες όμως όπως έχω δει, διαφέρουν από περιοχή σε περιοχή. Κι εμείς λάχανα λέγαμε τα χόρτα που μαζεύαμε!
Στη βορειοδυτική Φθιώτιδα την ίδια πίτα με αυτά τα υλικά τη λέμε μπαμπανέτσα! Την έκανε η γιαγιά μου συχνά. Πέρα από την κλασσική λαχανόπιτα που ήταν με φύλλο.
Είμαστε από τα ίδια μέρη, μπορείς να βρεις και τη χορτόπιτα με φύλλα εδώ ως Ρουμελιώτικη χορτόπιτα.
Ευχαριστώ για την επίσκεψη
Κική μα κι εγώ λέω ότι στην Ήπειρο μπαμπανάτσα λένε αυτή με το αλεύρι και τυρί που εμείς τη λέμε προζυμόπιτα.
Σε κάθε μέρος της Ελλάδας διαφέρουν οι ονομασίες χωρίς να ξέρω το λόγο αλλά μου έβαλες ιδέα να το ψάξω.