Το διαδίκτυο έχει πολλά καλά, αρκεί να το χειρίζεσαι σωστά και με κανόνες, διαφορετικά τα πράγματα περιπλέκονται πολύ. Είμαι τυχερή και σε όλο αυτό το διάστημα που εμπλέκομαι διαδικτυακά οι περισσότερες εμπειρίες μου ήταν πολύ καλές, φρόντιζα βέβαια για το σκοπό αυτό να κάνω προσεκτικά βήματα και να απομακρύνομαι από τα “κακά” μονοπάτια.
Στα καλά μονοπάτια όμως γνώρισα αξιόλογους ανθρώπους, πρώτη και καλύτερη τη Λίνα, που χρόνια τώρα πορευόμαστε μαζί σε αυτή τη σελίδα, γι αυτό θα μιλήσουμε σε λίγες μέρες.
Σήμερα θα μιλήσουμε για τη συνονόματη φίλη Ξανθή, που πολλές φορές με εμπιστεύτηκε και με τη δική της ματιά υλοποίησε συνταγές μου. Της μετέδωσα το “μικρόβιο” να ψάχνει να συλλέγει καρπούς και άνθη σε κάθε της εξόρμηση και τώρα μοιράστηκε με εμένα αυτούς του δυσεύρετους στην Αθήνα καρπούς τα τσάγαλα. Όσο ακόμη ήταν στο Παρθένι Αρκαδίας μιλήσαμε και ανταλλάξαμε πληροφορίες για τους καρπούς και την πιθανή τους επεξεργασία.
Έτσι όταν γύρισε συναντηθήκαμε και μου έδωσε με αγάπη μια σακούλα τσάγαλα, που μαζεύτηκαν από δέντρα σε υψόμετρο 640 μέτρων.
Για όσους ρωτούν “μα τι είναι τα τσάγαλα”, είναι οι νεαροί καρποί της αμυγδαλιάς πριν ακόμη δημιουργηθεί το σκληρό περίβλημά τους. Οι καρποί είναι φαγώσιμοι έτσι όπως τους μαζεύεις από το δέντρο, γίνεται γλυκό του κουταλιού, τουρσί, όπως προτείνει ο Παναγιώτης , πέστο, όπως το έφτιαξε η Γιάννα, σούπα, όπως με πληροφόρησαν ότι το φτιάχνει η Κατερίνα, ενώ ακόμη προστίθεται σε διάφορα φαγητά και σαλάτες, όπως ανακάλυψα σε μια μικρή αναζήτηση.
Όποιος έχει να προσθέσει κάποια άλλη πρόταση είναι ευπρόσδεκτος.
Και να έρθουμε στις δικές μας παρασκευές. Αποφασίσαμε να φτιάξουμε γλυκό και οι δύο συνονόματες, βασισμένο στο γλυκό καρυδάκι το δικό μου. Ανταλλάξαμε πολλά μηνύματα και φωτογραφίες και η κάθε μια έφτιαξε το δικό της. Το μόνο που έχει μείνει είναι να συναντηθούμε, να δοκιμάσουμε το πείραμα η μια της άλλης, γιατί περί πειράματος πρόκειται, αφού όπως είπα δεν είχα ασχοληθεί ποτέ με το θέμα.
Καταγράφω πιο κάτω τι κάναμε. Κάθε παρατήρηση από έμπειρους στο θέμα ευπρόσδεκτη.
Αν θέλετε και εσείς να πειραματιστείτε τώρα είναι η κατάλληλη εποχή να αναζητήσετε τους καρπούς.
Τσάγαλα γλυκό και άλλα!!
Συστατικά
- 700 γρ τσάγαλα
- 700 γρ ζάχαρη
- 700 ml νερό
- 3-4 κουτ. σούπας Χυμό λεμονιού
- λίγα φύλλα αρμπαρόριζας
Διαδικασία
- Διαλέγουμε τα μεγαλύτερα τσάγαλα και ελέγχουμε αν τρυπιούνται με μια χοντρή βελόνα, διαφορετικά τα απορρίπτουμε, γιατί θα έχει δημιουργηθεί το σκληρό περίβλημα. Τα καθαρίζουμε από τυχόν φύλλα και σκόνες και με ένα σφουγγάρι κουζίνας, το σκληρό μέρος, τα τρίβουμε προσεκτικά να φύγει το εξωτερικό χνούδι. Δεν θα φύγει όλο σε αυτή τη φάση αλλά με τα βρασίματα θα έχουμε ένα καλύτερο αποτέλεσμα.
- Κόβουμε ένα μικρό κομμάτι από τη μεριά του κοτσανιού και τα προσθέτουμε σε νερό με λίγο λεμόνι (προαιρετικό).
- Τα ξεπλένουμε καλά να απομακρυνθούν όλα τα χνούδια και τα βάζουμε σε κατσαρόλα με κρύο νερό. Μόλις αρχίσουν να βράζουν τα στραγγίζουμε και κάνουμε άλλα δύο βρασίματα 1-2 λεπτά τη φορά αλλά αυτή τη φορά τα βάζουμε σε νερό που βράζει και όχι σε κρύο. Μεταφέρουμε αμέσως σε νερό με πολλά παγάκια και ετοιμάζουμε το σιρόπι.
- Σε βαθιά κατσαρόλα βάζουμε το νερό με τη ζάχαρη και βράζουμε. Αφού διαλυθεί η ζάχαρη βράζουμε το σιρόπι για 7-8 λεπτά και προσθέτουμε τα τσάγαλα αφού τα στραγγίσουμε καλά. Βράζουμε για 2-3 λεπτά αποσύρουμε από την εστία και αφήνουμε ένα 24ωρο να σταθούν.
- Την επομένη αφαιρούμε τα τσάγαλα από την κατσαρόλα σε σουρωτήρι και δένουμε το σιρόπι μέχρι να έχει δέσει καλά (έλεγχος με θερμόμετρο 103-104 βαθμούς.
- Μεταφέρουμε και πάλι τα τσάγαλα στο σιρόπι αρωματίζουμε με την αρμπαρόριζα και βράζουμε 2-3 λεπτά ελέγχοντας και πάλι το σιρόπι. Προσθέτουμε το χυμό λεμονιού και μεταφέρουμε σε αποστειρωμένα βάζα. Κλείνουμε καλά τα βάζα και γυρίζουμε ανάποδα μέχρι να κρυώσουν.
Σημειώσεις
Πολύ ωραίο πρέπει να έγινε το γλυκάκι με τα τσάγαλα!
Αλλά και το τουρσί, ενδιαφέρον ‘ακούγεται’.
Καλή συνέχεια με τις δοκιμές, Ξανθή!