Πριν λίγες μέρες αγοράστηκε ένα μεγάλο κολοκύθι με την πιθανότητα να χρησιμοποιηθεί σε πίτα.
Η πίτα έγινε με κολοκύθα μεγάλη που είχα φέρει από το χωριό κι αυτό υπομονετικά περίμενε την τύχη του.
Εκεί στη μελέτη συνταγών και ιδεών έπεσα πάνω στον αγαπημένο μου Ottolenghi και σε αυτή την πρόταση.
Επειδή αγαπώ τον Ottolenghi, έχω βιβλίο του και παρακολουθώ τις προτάσεις του, είναι πολύ κοντά στη μεσογειακή κουζίνα, επιπλέον ότι έχω φτιάξει έχει πάντα επιτυχία, το κολοκύθι βρήκε την τύχη του.
Συνοδεύσαμε με αυτό το πιάτο τα μπιφτέκια μας, άρεσε πολύ και θα το ξαναφτιάξω.
- 1 μεγάλο κολοκύθι περίπου 800γρ
- 4 σκελίδες σκόρδου
- 5 κουτ. σούπας ελαιόλαδο
- 1/2 κουτ. γλυκού αλάτι
- 400 γρ ντομάτες ώριμες κομμένες σε κύβους
- 1 κουτ. γλυκού ζάχαρη
- 1 κουτ. γλυκού σπόρους μάραθου
- Αλάτι και φρεσκοτριμένο πιπέρι
- 50 γρ τυρί φέτα
- Μερικά φύλλα βασιλικού. για το σερβίρισμα
- Στο διάστημα αυτό ετοιμάζουμε τη σάλτσα ντομάτας. Σε ένα τηγάνι βάζουμε 1 κουταλιά ελαιόλαδο και μόλις ζεσταθεί προσθέτουμε τις δύο σκελίδες σκόρδο κομμένες σε μικρά κομμάτια και το μαραθόσπορο. Ανακατεύουμε για ένα λεπτό και πριν πάρει χρώμα το σκόρδο προσθέτουμε τις ντομάτες τη ζάχαρη αλάτι και πιπέρι. Ανακατεύουμε και μαγειρεύουμε σε μέτρια φωτιά για 7-8 λεπτά. Μεταφέρουμε σε ένα μπολ πολτοποιούμε ελαφρά με μια κουτάλα πουρέ και αφήνουμε να κρυώσει.
Τώρα που γράφω τη συνταγή σκέφτηκα ότι θα μπορούσα να τηγανίσω στο ελαιόλαδο της μαρινάδας αφού θα το είχα στραγγίξει από τα λιωμένα σκόρδα, την επόμενη φορά.
πολύ ωραίο φαίνεται!! θα το δοκιμάσω!
Πολύ ωραία πρόταση για συνοδευτικό, υγιεινή και πολύ πιο ενδιαφέρουσα από την κλασσική σαλάτα! Θα την δοκιμάσω οπωσδήποτε!
Καλημέρα Ξανθή, καλή εβδομάδα! Νοστιμότατο πιάτο!!!
Ακόμα και εγώ που δεν τρώω την φέτα ωμή το ζήλεψα το πιάτο αυτό. Πέρα από το ότι βγάζεις τα σπόρια από το κολοκύθι πάντως, το κάνεις και πιο ευπαρουσίαστο έτσι όπως είναι σε ροδέλες!!! Πραγματικά εξαιρετική πρόταση!!!!
Μου αρέσει πάρα πολύ το πιάτο σου έτσι όπως το βλέπω Ξανθή!
Περιέχει πολύ αγαπημένα υλικά και το γεγονός ότι υπάρχει και το στοιχείο του πικάντικου, το κάνει ακόμα πιο δελεαστικό για μένα!
Για τον Ottolenghi ακούω και διαβάζω τα καλύτερα, αλλά δεν έχει τύχει να μαγειρέψω κάποια συνταγή του.
Μου έδωσες κίνητρο τώρα!
Σε φιλώ