Στη βιβλιοθήκη της κουζίνας μου έχω την εξαιρετική τύχη να υπάρχουν βιβλία τα οποία με συντροφεύουν όταν δεν έχω άλλες ασχολίες. Μεταξύ αυτών κάποια υπό μορφή ημερολογίου της αξέχαστης Εύης Βουτσινά.
Δεν ξέρω πόσες φορές τα έχω ξεφυλλίσει και πόσες φορές εμπνεύστηκα από τις καταγραφές της ανά την Ελλάδα.
Πριν λίγες μέρες το μάτι μου έπεσε σε μια αναφορά της με τον τίτλο: Μια παράξενη πίτα – “μπουγάτσα” με καταγωγή τη Δρόβιανη Β. Ηπείρου.
Συζητώντας με φίλη από την Ήπειρο αν γνωρίζει αυτή την πίτα μου μίλησε για μια διαφορετική, εορταστική με 40 φύλλα η οποία τώρα έχει καρφωθεί στο κεφάλι μου για τους επόμενους πειραματισμούς.
Επειδή για τώρα ήθελα να υλοποιήσω αυτή την ιδέα άρχισαν οι περιπέτειες. Έπρεπε να βρω καϊμάκι και αυτό ήταν πολύ δύσκολο. Υπήρχε εναλλακτική πρόταση για κρέμα γάλακτος αλλά εγώ ήθελα την αυθεντική εκδοχή.
Έψαξα πολύ στο διαδίκτυο σε προτεινόμενα καταστήματα αλλά κανείς δεν ήξερε τίποτα.
Ο επιμένων νικά!! επικοινώνησα με την εταιρεία παραγωγής στη Θεσσαλονίκη και μια ευγενέστατη κυρία της εταιρείας Μπέκα. φρόντισε να παραλάβω σε κοντινό μου κατάστημα το πολυπόθητο καϊμάκι. Να διευκρινίσω ότι είναι καϊμάκι βουβαλινό και αν κάποιος ξέρει κάτι για διαφορετικό και πηγή αγοράς παρακαλώ πολύ ας μου αφήσει σχόλιο.
Μετά την συγκέντρωση των απαιτούμενων υλικών η πίτα έγινε, στο βιβλίο δεν αναφέρεται γιατί την ονόμαζαν “μπουγάτσα” εγώ προτίμησα να την ονομάσω διαφορετική γαλατόπιτα.
Προσαρμογή από το βιβλίο “της Γης το χρυσάφι” της Εύης Βουτσινά
- 5 σπιτικά φύλλα για πίτα
- αιγοπρόβιο βούτυρο για το άλειμμα των φύλλων
- 250 γρ ρύζι καρολίνα
- 1 λίτρο γάλα
- 200 γρ καϊμάκι
- 4 αυγά
- 1/2 κουτ. γλυκού αλάτι
- 5 κουτ. σούπας ζάχαρη
- κανέλα τριμμένη
- ταψί διαμέτρου 30 εκατοστών
- Ετοιμάζουμε όλα τα υλικά τα οποία θα πρέπει να είναι σε θερμοκρασία περιβάλλοντος. Λιώνουμε βούτυρο σε ένα μπολάκι για το άλειμμα των φύλλων
- Βάζουμε το ρύζι σε ένα μπολ με κρύο νερό και το αφήνουμε 2-3 λεπτά. Το ξεπλένουμε δυο τρεις φορές, το στραγγίζουμε καλά και το απλώνουμε σε καθαρή πετσέτα για 1 ώρα περίπου να στεγνώσει.
- Αλέθουμε το ρύζι σε επεξεργαστή τροφίμων να γίνει ψιλό σαν σιμιγδάλι.
- Σε κατσαρόλα βάζουμε το γάλα και το φέρνουμε σε θερμοκρασία βρασμού. Προσθέτουμε το αλεσμένο ρύζι και ανακατεύουμε καλά με σύρμα κουζίνας μέχρι να πήξει προσέχοντας να μη σβολιάσει. Αποσύρουμε από την εστία κι αφήνουμε να κρυώσει.
- Στο διάστημα αυτό ετοιμάζουμε τα φύλλα. *Για τη διαδικασία μπορείτε να δείτε στο link που ακολουθεί στο τέλος της συνταγής ακολουθώντας τις οδηγίες και χρησιμοποιώντας τις μισές ποσότητες για αυτή την πίτα.
- Τα δύο φύλλα θα πρέπει να είναι μεγαλύτερα γιατί θέλουμε να καλύπτουν το ταψί και να πέφτουν απέξω. Αλείφουμε το ταψί με βούτυρο και στρώνουμε το πρώτο φύλλο. Συνεχίζουμε με το επόμενο πάντα αλείφοντας με βούτυρο. και στη συνέχεια το τρίτο.
- Προσθέτουμε στην κρέμα που έχουμε φτιάξει τα αυγά χτυπημένα, το καϊμάκι και τη ζάχαρη και ανακατεύουμε καλά. Προσθέτουμε τριμμένη κανέλα και ανακατεύουμε καλά.
- Μεταφέρουμε την κρέμα στο ταψί με τα στρωμένα φύλλα και στρώνουμε ομοιόμορφα.
- Στρώνουμε και τα άλλα δύο φύλλα πάντα βουτυρώνοντας. Γυρίζουμε τα φύλλα που είχαν μείνει έξω από το ταψί κάνοντας κόθρο. Ραντίζουμε την επιφάνεια με νερό.
- Ψήνουμε την πίτα σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς και αέρα στο κάτω ράφι του φούρνου για 35-40 λεπτά ραντίζοντας ενδιάμεσα με νερό μια δυο φορές, μέχρι να ροδίσει πάνω κάτω.
- Ξεφουρνίζουμε, αφήνουμε να κρυώσει λίγο και σερβίρουμε πασπαλίζοντας με ζάχαρη άχνη και επιπλέον κανέλα αν θέλουμε. Συνοδεύουμε με ένα γλυκό κρασί.
*Για το το φύλλο και το άνοιγμα θα δείτε εδώ.
Αν δεν θέλετε να ανοίξετε δικό σας φύλλο μπορείτε να βάλετε ένα του εμπορίου για πίτες, ίσως χρειαστούν περισσότερα φύλλα.
Αντί για καϊμάκι μπορούμε να προσθέσουμε κρέμα γάλακτος, η ποσότητα θα πρέπει να είναι διπλάσια.
Αν σας αρέσουν τα γλυκά μπορείτε να προσθέσετε περισσότερη ζάχαρη.
Η πίτα τρώγεται χλιαρή αλλά και κρύα που δοκιμάστηκε ήταν εξίσου καλή.
Αν αποφασίσετε να αναζητήσετε το καϊμάκι τηλεφωνήστε στην εταιρία Μπέκα και σίγουρα θα φροντίσουν να το παραλάβετε από κοντινό σας μαγαζί με το οποίο συνεργάζονται.
Ενημέρωση: Σε μια βόλτα μου στο Σύνταγμα έμαθα ότι καϊμάκι μπορούμε να βρούμε στο Karakoy Gulluoglu Νίκης 10.
Και μόνο που βλέπει κανείς τη φωτογραφία με το κομμάτι αυτής της πίτας…καταλαβαίνει πόσο νόστιμη είναι! Μπράβο!
Καλημέρα! Πράγματι ιδιαίτερη η γαλατόπιτα με το ρύζι, η κρέμα θα είναι αρκετά διαφορετική και στην υφή και στη γεύση πιστεύω. Νομίζω πως είχα δει κάποτε καϊμάκι στον Χατζή στο Σύνταγμα αλλά δεν είμαι σίγουρη. Θα ρωτούσα επίσης και στο τούρκικο ζαχαροπλαστείο με το μπακλαβά στη Νίκης, ίσως να έχουν.
Έφη όντως η υφή είναι διαφορετική σε σχέση με την κρέμα της γαλατόπιτας που δένει με αλεύρι ή άνθος αραβοσίτου. Όσο για το καϊμάκι ο Χατζής δεν είχε και στο άλλο που προτείνεις δεν επικοινώνησα θα περάσω όμως να ρωτήσω. ΣΕ ευχαριστώ.
Μου θύμισες παλιές καλές μέρες βρε Ξανθή με τούτη την πίτα!
Comfort food με τα όλα της!
Για το καϊμάκι η πρώτη σκέψη που έκανα είναι ο Δασκαλόπουλος (που είναι και σχετικά κοντά σας) ή ο Βάρσος στην Κηφισιά. Θα έλεγα και τον Στάμου, αλλά μόνον στα δικά του μαγαζιά και μετά ίσως από παραγγελία. Καλό απόγευμα εύχομαι.
Πηνελόπη σε ευχαριστώ για τις πληροφορίες, από όσα κατάλαβα στις επικοινωνίες δεν είναι κάτι που υπάρχει ζήτηση και γιαυτό οι δυσκολίες.
Ιδιαίτερη πιτα!! Θα μπορούσαμε άραγε να χρησιμοποιήσουμε έτοιμο ρυζάλευρο;
Μαρία ίσως μπορείς, δεν μπορώ όμως να σου πω ποσότητα, εκτός αν η συσκευασία προτείνει αναλογίες. Εκείνο που έχει σημασία είναι να μην γίνει πολύ πηχτή η κρέμα.