Tο συγκεκριμένο φαγητό παίζει πολύ μεγάλο ρόλο ο κόκορας. Θα πρέπει να είναι χωριάτικος και αυτό το καταλαβαίνουμε από το κρέας του και το λίπος. Το κρέας του είναι μαύρο και το λίπος κίτρινο. Αν βρείτε τέτοιο κοτόπουλο τότε το φαγητό αυτό θα σας αρέσει πάρα πολύ.
Τα υλικά που χρειαζόμαστε είναι τα εξείς:
1 κόκορα χωριάτικο κομμένο σε μερίδες
λίγο λάδι (ίσα στον πάτο της κατσαρόλας)
1 νεροπότηρο κόκκινο κρασί
5-6 ντομάτες κομμένες σε κύβους
1 κουταλάκι του γλυκού πελτέ
αλάτι – πιπέρι
Και τώρα ας το φτιάξουμε:
Πλένουμε και αλατίζουμε τον κόκορα ενώ τον αφήνουμε για λίγο.
Βάζουμε το λάδι στην κατσαρόλα και μόλις κάψει ρίχνουμε τον κόκορα
και τον τσιγαρίζουμε καλά.
Στην συνέχεια τον σβήνουμε με το κρασί.
Χαμηλώνουμε την φωτιά και το αφήνουμε να ψηθεί.
Μόλις είναι έτοιμο ψημένο ρίχνουμε την ντομάτα με τον πελτέ και το πιπέρι
και αφήνουμε για 10 λεπτά ακόμα.
Α αυτόν τον κόκορα φάγατε!!!
Καλά καλά κι εγώ η καημένη έτρωγα σουβλάκι!!!
Ξέχασα, έχει πάρει τις καλύτερες κριτικές, κι ο κριτής είναι δύσκολος δεν βάζει εύκολα βαθμό.
Φιλάκια
Αυτά τα καλά έχουν τα νησιά μας με τα κοκόρια τους,τα μπαξεβανικά τους και το καλό κρασί τους. Να τα βλέπετε μερικοί Αθηναίοι……..
Eννοώ την Ξανθή μην παρεξηγηθώ!
Σιγά μην βρούμε κόκορα χωριάτικο στην Αθήνα.
Ακόμα κι αυτόν που πουλούν σαν χωριάτικο, μόνο τέτοιος δεν είναι.
Εχεις δίκιο, αυτό το φαγάκι αξίζει με πραγματικά χωριάτικο κόκορα!
Σούπερ!!
Ναι Ξανθή μου αυτόν τον κόκορα φάγαμε και χαίρομαι που άρεσε στον Θανάση. Τι να σου κάνω γλυκιά μου την άλλη φορά κανόνισε…..
Ιωάννα μου μην ανησυχείς καθόλου, εμείς εδώ δεν παρεξηγούμε ποτέ.
Σ’ ευχαριστώ.
Έλενα μου αυτό είναι αλήθεια, δύσκολο να βρείς τέτοιο κόκορα στην Αθήνα, μόνο αν έχει χωριό κάποιος και βρεθεί εκεί να πάρει.
Η νοστιμιά αυτού του κόκορα είναι απερίγραπτη.
όνειρο το κοκκοράκι, τι όνειρο να έβλεπε άραγε το έρμο!!!!!
ευτυχώς ο πατέρας μου έχει δικά του κοτόπουλα, κότες, κοκκόρια, κουνέλια κι έτσι τρώμε και κανένα της προκοπής, αλλά δεν έχω παράπονο έχω και πολλούς αγαπημένους φίλους που συχνά πυκνά με προμηθεύουν χωριάτικα προϊόντα,
Αγαπημένο φαγάκι, όταν έρχονται “προμήθειες” από Κρήτη, έτσι το φτιάχνω κι εγώ το κοκοράκι, όνειρο γίνεται και τα μακαρόνια απαραίτητη συνοδεία…
Καλέ τι ωραία που τρώτε εσείς εκεί! Εμείς πάλι εδώ άστα να πάνε! Που να βρούμε χωριάτικο κόκορα!
Μόλις την προηγούμενη Κυριακή, είπα να κοιμηθώ πάραπάνω και ο κόκορας της γειτονιάς,έβαλε πείσμα να μην μας αφήσει και ανάμεσα στο ξύπνιο και στον ύπνο, αναρωτιόμουν εάν θα ήταν νόστιμος, εάν τον έκανα κρασάτο !!Και να η συνταγή…θεόσταλτη.!!
Γαστεροπληξ είσαι από τις τυχερές και εσύ. Είναι ωραίο να τρώμε που και που κάτι αγνό.
Μπέτυ και εμείς με μακαρόνια τον προτιμούμε. Είναι πολύ πιο νόστιμο έτσι.
Big mama γι’ αυτό είμαστε συνέχεια σε δίαιτα. Μία πέρνουμε κιλά μία τα χάνουμε. Χαχα
Πανόπτη ακόμα δεν έμαθες τον κόκορα της γειτονιάς. Εμάς κακαρίζουν από τις 2 το πρωί αλλά τους μάθαμε πλέον.
Αν όμως ακόμα σε ενοχλεί κάντου μία επίσκεψη κατά τις 2 το πρωί που δεν θα σε πάρουν και είδηση.Χιχι
Τον μαγειρέψαμε κι εμείς στη Σάμο το καλοκαίρι κι ήτανε και αλανιάρης. Πεντανόστιμος έτσι όπως τον έφτιαξες.
gvarvarvaki ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Αχ υπέροχο φαγητό!!!! πολύ αγαπημένο!!
Ελένη νά ‘σαι καλά. Ευχαριστώ.