Εδώ κι ένα χρόνο τα μεγάλα μου παιδιά μου είχαν κάνει δώρο μια μηχανή ζυμαρικών.
Κάποια στιγμή τη χρησιμοποίησα αλλά να σας πω την αλήθεια ούτε που θυμάμαι τι είχα φτιάξει.
Καθόταν λοιπόν και με κοίταζε υπομονετικά να δει τι θα την κάνω. Όχι τίποτα άλλο με ρωτούσαν και τα παιδιά αν τη χρησιμοποιώ.
Μια λοιπόν ένα βιβλίο σπιτικών ζυμαρικών που ξεφύλλιζα προχτές, μια κάποιες αναρτήσεις φίλων που έπεσαν τελευταία και το καταλυτικό, ένα ωραίο πρωί στην ερώτηση τι τρώμε σήμερα πήρα την απάντηση!!ραβιόλια με σπανάκι και μπλε τυρί.
Τι τις θέλω εγώ τις ερωτήσεις;; Σιγά άλλο που δεν ήθελα!!
Και να λοιπόν τα κατορθώματα μου.
Για τη ζύμη χρειαζόμαστε
300γρ. αλεύρι (εγώ έβαλα μισό σκληρό μισό μαλακό)
3 αυγά
1 πρέζα αλάτι
1 κουτ. σούπας ελαιόλαδο
Λίγο αλεύρι επιπλέον για το άνοιγμα των φύλλων
Για τη γέμιση αυτοσχεδίασα!!!
Σπανάκι
Σέσκουλα
Κρεμμυδάκια
Τυρί μπλέ
Ανθότυρο
Κεφαλογραβιέρα
Τυρί αρσενικό
Ελαιόλαδο
Αλάτι και πιπέρι
Διαδικασία
Σε μπολ βάζουμε το αλεύρι και κάνουμε ένα λακουβάκι στη μέση με τα χέρια μας.
Ρίχνουμε μέσα στο λακουβάκι το αλάτι το λάδι και τα αυγά αφού τα σπάσουμε πρώτα σε ένα μπολάκι.
Με αναδευτήρα αυγών χτυπάμε ελαφρά τα αυγά με το λάδι ενώνοντας τα σιγά σιγά με μέρος του αλευριού.
Συνεχίζουμε ζυμώνοντας με τα χέρια μέχρι να πάρουμε μια ζύμη εύπλαστη και σφιχτή.
Αν η ζύμη σας κολλάει στα τοιχώματα προσθέστε λίγο ακόμη αλεύρι και ζυμώστε.
Κάνουμε μια μπάλα τη ζύμη και την σκεπάζουμε αφήνοντας την να ξεκουραστεί για 1 ώρα.
Στο διάστημα αυτό φτιάχνουμε τη γέμιση.
Εγώ χρησιμοποίησα λίγο σπανάκι και λίγο σέσκουλο. Τα έπλυνα καλά τα έκοψα σε μικρά κομμάτια και τους έριξα λίγο αλάτι.
Σε ένα τηγάνι έβαλα 2 κουταλιές λάδι και σοτάρισα 4- 5 κρεμμυδάκια φρέσκα ψιλοκομμένα.
Πρόσθεσα τα λαχανικά και τα άφησα να μαραθούν και να βγάλουν τα υγρά τους.
Όταν είχαν σωθεί όλα τα υγρά τα έβγαλα από τη φωτιά και τους έριξα φρεσκοτριμμένο πιπέρι.
Ένα μέρος από τα λαχανικά τα ανακάτεψα με μπλέ τυρί, ένα άλλο με ανθότυρο, και τα υπόλοιπα με κεφαλογραβιέρα και τυρί αρσενικό.
Έτσι είχα τρία μπολάκια με διαφορετική γέμιση έτοιμα.
Εκεί αρχίζει το άνοιγμα του φύλλου με τη μηχανή.
Χώρισα τη ζύμη σε τέσσερα κομμάτια και δίπλα μου είχα κι ένα μπολ με αλεύρι.(θα χρειαστεί για το άνοιγμα)
Η διαδικασία για τη μηχανή είναι η εξής.
Ρυθμίζουμε τη μηχανή στην κλίμακα που οι κύλινδροι απέχουν όσο το δυνατόν περισσότερο.
Περνάμε τη ζύμη ένα κομμάτι της ζύμης, το διπλώνουμε στα τρία αλευρώνουμε ελαφρά και το ξαναπερνάμε στην ίδια κλίμακα επαναλαμβάνοντας 2-3 φορές.
Συνεχίζουμε τη διαδικασία πλησιάζοντας τους κυλίνδρους κατά ένα βαθμό, τελειώνοντας στη μικρότερη κλίμακα. ( δεν διπλώνουμε τη ζύμη σε αυτά τα στάδια)
Απλώνουμε τη ζύμη σε ένα καθαρό τραπεζομάντιλο και συνεχίζουμε με τα υπόλοιπα κομμάτια.
Για το γέμισμα εγώ χρησιμοποίησα ένα φορμάκι (είναι πλαστικό και είναι από σετ για τυροπιτάκια).
Με τη βοήθεια αυτού έφτιαξα τα ραβιόλια, τοποθετώντας κάθε φορά ένα κουταλάκι του γλυκού γέμιση, και τα αράδιασα πάνω σε χαρτί ψησίματος.
Έβαλα σε μια κατσαρόλα νερό κι όταν έβρασε έριξα λίγο αλάτι και 1 κουταλιά ελαιόλαδο και έριξα σε δυο δόσεις τα ραβιόλια να βράσουν για 5 λεπτά από τη στιγμή της αρχής του βρασμού.
Τα σερβίρισα με μια πρόχειρη σάλτσα που έφτιαξα με λίγο βούτυρο αρωματισμένο με σκόρδο και πράσινα πιπέρια και στη συνέχεια έβαλα ένα κύβο λαχανικών ( τον είχα διαλύσει σε ένα ποτήρι νερό από αυτό που έβρασαν τα ραβιόλια) και πρόσθετα 1/2 κουτί ξυνή κρέμα.
Στο τέλος τα πασπάλισα με τυρί αρσενικό τριμμένο.
Κατά τη διαδικασία του γεμίσματος περίσσεψε λίγη ζύμη, την έπλασα ξανά και την έκοψα σε ταλιατέλες με τη βοήθεια της μηχανής για μια άλλη φορά.
Αν κι είναι πολύ λίγες θα χρησιμοποιηθούν.
Η γέμιση μπορεί να αλλάξει και να είναι με κρέας, κιμά, διάφορα τυριά κι ότι άλλο βάλει η φαντασία του καθενός.
Η ανάρτηση βγήκε λίγο μεγάλη αλλά κι εγώ δεν το περίμενα.
Αν με ρωτήσετε όμως να σας πω την ειλικρινή μου γνώμη περί του ανοίγματος φύλλου με τη μηχανή θα σας πω ότι όποιος ξέρει να ανοίγει καλά φύλλο με βέργα δεν του χρειάζεται η μηχανή. Μην το πείτε όμως στα παιδιά μου!!!!!
Ήρθα για γλυκό και μου σέρβιρες ραβιόλια;;; Δε μου πήγε και άσχημα… Μόνο που είναι…φάτε μάτια ψάρια και κοιλιά περίδρομο!!!
Ωραία τα ραβιόλια σου Ξανθή μου. Γέλασα με την τελευταία παρατήρηση γιατί νοιώθω ακριβώς ετσι με τη μηχανή του φύλλου. Δεν την έχω βολευτεί καθόλου,εν αντιθέσει με τη μάνα μου που την χρησιμοποιεί σχεδόν αποκλειστικά γιατί δεν φτιάχνει μεγάλες πίτες. Ξέρεις τι μου λέει;
“ακόμη δεν έχουν πονέσει αρκετά τα χέρια σου και μπορείς να ανοίγεις φύλλο.αργότερα θα τη συνηθίσεις”…
Πολύ τα λιμπίστηκα τα ρααβιόλια σου! Την ίδια μηχανή έχουμε, μόνο που εγώ δεν έχω το εξάρτημα για ζυμαρικά. Συμφωνώ ότι αν έχεις μάθει να ανοίγεις φύλλο, τη μηχανή τη βάζεις στην άκρη…
Καλησπερα Ξανθη, τι ειναι τυρι αρσενικο;
@ Μαρίνα πάλι γλυκό δεν πάει θα το πάμε εναλλάξ.Η επόμενη θα έχει γλυκά!!!!
@ Vita ίσως δεν της έχω πάρει το αέρα που λένε, αλλά επειδή είμαι πεισματάρα δεν θα την αφήσω στην άκρη.
@ Κική κι εγώ την έχω και κάθεται αλλά όπως είπα δεν θα περάσει το δικό της.
Νικόλα καλησπέρα, πιθανόν δεν έχεις διαβάσει παλιά μου ανάρτηση που είχα περισσότερες πληροφορίες.
Το αρσενικό είναι ένα τυρί εκ Νάξου κι αν θέλεις ρίξε μια ματιά στο κοτόπουλο με αρσενικό έχω και κάποιο link με περισσότερες πληροφορίες.
Φιλιά σε όλους
Moυ αρέσουν πάρα πολύ…..τα συνηθίζουν πολύ στην Κύπρο και μάλιστα τα γεμίζουν με χαλούμι…..έχουν κι ένα εργαλείο που τα κόβει πιο μικρά. Κρατώ τη συνταγή σου και θα την αντιπαραβάλω με αυτή της πεθεράς μου!!
Καλό Σ/Κ
Τρελαίνομαι για τα ραβιόλια! Ξανθή μου τα έχεις κάνει υπέροχα, με τόσο ωραία υλικά!
Τα φτιάχνω και εγώ με άλλες γεμίσεις. Πειραματίζομαι για λιγότερα αυγά στην ζύμη. Βλέπεις ο Γιάννης έχει χοληστερίνη και λέω να φάμε και οι δυο όταν μαγειρεύω κάτι τόσο απαιτητικό. Αυτή είναι η κλασσική αναλογία 1 αυγό σε 100γρ αλεύρι. Την έχω κάνει μόνο με ασπράδια, με λιγότερο αυγό και με νερό και δεν είναι κακή! Ίσα ίσα έχει καλύτερη μυρωδιά.
Οι φωτογραφίες σου πολύ καλές, λαχταριστές!
Εμένα την μηχανή μου την έκανε δώρο η πεθερά μου, λες να ήθελε να μου πει κάτι;; Εγώ την έχω βολευτεί μια χαρά αφού δεν τα πάω καλά με την βέργα… Όσο για τα ζυμαρικά, είναι η αδυναμία μου!!!!
anthivolon η ιδέα για χαλούμι πολύ ωραία θα την κάνω μιας και μας αρέσει το συγκεκριμένο τυρί.
Και πιο μικρά όπως λες γίνονται μάλιστα στα φορμάκια που έχω υπάρχει και πιο μικρό, στους επόμενους πειραματισμούς.
Αγγελική μου σε ευχαριστώ για όλα, ξέρεις εσύ.
Μη νομίζεις κι εμένα η χοληστερίνη μου έχει κτυπήσει την πόρτα λόγω ορμονών, γιαυτό κάποια τρόφιμα γενικώς αποφεύγονται στο σπίτι.
Θα δοκιμάσω αυτή την εκδοχή, κάπου έχω διαβάσει και κάτι άλλο αλλά με τα πολλά που ξεφυλλίζω στο τέλος χάνω το που και το πως!!χαχαχα
Καλή σας Αποκριά!!
manousina νομίζω ότι είναι θέμα συνήθειας η μηχανή, είναι όπως λέμε να της πάρεις τον αέρα, κι εγώ έχω μέλλον.
Καλημέρα!!
Tι θα έλεγες να τα επαναλάβεις την επόμενη εβδομάδα με γέμιση χαλούμι να περάσω από εκεί να έχεις την γνώμη και από άλλο πειραματόζωο;
χαχαχα………….
Μη μου πεις ότι δεν τα φχαριστήθηκες??? και η σος πολύ ωραία.
Την μηχανή την έχω από τον Wayne και τώρα φτιάχνουμε pasta fresca αλλά ραβιόλι οχι ακόμη θα δοκιμάσω τα δικά σου.
φιλι΄
Δεν συγκρίνονται τα σπιτικά ζυμαρικά είναι σκάλες ανώτερα. Λόγω του μπλε τυριού ο άντρας μου θα τα ευχαριστιόταν πάρα πολύ!
Ξανθή ομολογώ πως μια τέτοια μηχανή την έχω βάλει κι εγώ στο μάτι.
Διστάζω γιατί κάποιες φίλες μου που την έχουν, μου λένε ότι είναι … μπελαλίδικη.
Τι λες? Αξίζει τον κόπο να την πάρω?
Ιωάννα ευχαρίστως αρκεί να ειδοποιήσεις και θα τα φτιάξουμε μαζί, παρέχω κι εκπαίδευση!!!χαχαχα
Πόπη μου όχι μόνο τα ευχαριστήθηκα αλλά ετοιμάζομαι να το επαναλάβω το άθλημα.Βέβαια θα πρέπει να βρεθώ σε κέφια.
Λέω να φτιάξω και ταλιατέλες σε διάφορες μορφές με παντζάρι με ντομάτα κλπ.
Φιλάκια
Κατερίνα αρκεί να υπάρχει κέφι και όλα τα σπιτικά πάντα είναι ανώτερα.
Καλή σου εβδομάδα.
ΕΛΕΝΑ, αν νομίζεις ότι θα τη χρησιμοποιήσεις με κάποια συχνότητα, να φτιάχνεις και ζυμαρικά και φύλλα κι έχεις χώρο (πρόσεξε το αυτό) αγόρασε την. Θέλει κάποια εξάσκηση.
Για φύλλο και μόνο δεν θα την αγόραζα.
Καλή επιτυχία αύριο!!!
Ξανθή,θα έγιναν εξαιρετικά,νοστιμότατα τα φρέσκα ραβιόλια σου!
Αν εξαιρέσω το μπλε τυράκι,πολύ καλή η γέμιση,ε,σ΄εμας που δεν αρέσει,βάζουμε άλλο.
Λέω βάζουμε,λες κι έφτιαξα-σ΄ένα ντουλάπι παραχωμένη βρίσκεται,δεν την έχω χρησιμοποιήσει ποτέ.
Καλή εβδομάδα-φιλιά!
Τρελαίνομαι για ζυμαρικά και δη φρέσκα!Μας άνοιξες την όρεξη βραδιάτικα,Ξανθή μου!
καλημέραααα!υπέροχα φαίνονται!!!!
και εγώ την εχω την μηχανη…..αλλά …..
χιχι δεν …κανω ..μακαρόνια…
η τεμπέλα…..
προτιμώ να φτιάχνω φύλλα…για κοσμήματααααα!!
καλό μήνααααααα!!
@ Λένια και ποιος δεν τρελαίνεται!!
Καλή εβδομάδα.
@ irida όταν λες φύλλα για κοσμήματα τι εννοείς;; μου κίνησες την περιέργεια τώρα.
Καλημέρα!
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
http://www.musicvideos.com/watch-part-1-polymer-clay-millefiori-technique-www-fimo-web-tr/fRWhfK9OzEc.html
εδ’ω νομίζω …θα σε βοηθήσει να καταλάβεις…!!!!
καλημέρααα!!!
irida ευχαριστώ πάρα πολύ, εγώ δεν ασχολούμαι με χειροτεχνίες τέτοιου είδους αλλά μου αρέσει να τις παρακολουθώ.
Είχα δε την απορία πάντα για κάποιες κατασκευές. Πολύ ωραίο!!
Καλημέρα!!!