Τα παλαιότερα χρόνια οι άνθρωποι ιδιαίτερα της αγροτικής και κτηνοτροφικής υπαίθρου φρόντιζαν να αποθηκεύουν όλα όσα οι ίδιοι καλλιεργούσαν ή παρήγαγαν από τα ζωντανά τους, ώστε να έχουν τα κατάλληλα αποθέματα για τους μήνες του χειμώνα ή τέλος πάντων για τους μήνες που οι καλλιέργειες ήταν σε ανάπτυξη.
Αργότερα δυστυχώς χαθήκαν οι καλλιέργειες κήπων ή και μεγαλύτερες καλλιέργειες κι όλοι πια έκαναν τις προμήθειες από τα Σούπερ Μάρκετ ή τα τοπικά παντοπωλεία.
Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο λυπάμαι όταν ταξιδεύω στην επαρχεία να βλέπω αγροτικά σπίτια γεμάτα γκαζόν αλλά χωρίς ένα κλαδί μαϊντανού.
Οι πιο μεγάλοι σε ηλικία έφυγαν από τη ζωή και οι νεώτεροι δεν γνωρίζουν οι περισσότεροι τίποτα από καλλιέργειες ή από την εκτροφή μικρών ζώων.
Κι επειδή οι καιροί έχουν γυρίσματα μήπως πρέπει να αρχίσουμε να σκεπτόμαστε, αυτοί τουλάχιστον που διαθέτουν ένα κομμάτι γης, πως θα καλλιεργήσουμε έστω τα πολύ βασικά.
Μια ντομάτα ένα κολοκυθάκι λίγα ζαρζαβατικά από τον κήπο μας νομίζω ότι θα μας δώσουν και λίγη χαρά.
Όλα αυτά τα σκέπτομαι καιρό οι γνώσεις μου είναι λίγες γιατί κι εγώ αν και γεννήθηκα σε αγροτική περιοχή οι σπουδές και τα υπόλοιπα με έκαναν να απομακρυνθώ για πολλά χρόνια από αυτές τις δραστηριότητες αλλά δεν μπορώ να χωνέψω με τίποτα ότι αυτοί που έχουν αυτή τη δυνατότητα δεν την εκμεταλλεύονται.
Φέτος λοιπόν επισκέφτηκα συγγενικό μου ζευγάρι στο χωριό και διαπίστωσα ότι είναι πλήρως αυτάρκεις.
Τώρα ιδιαίτερα που υπάρχουν οι καταψύκτες και τι δεν αποθηκεύουν!!!
Πέραν βέβαια των οπωροκηπευτικών υπάρχει κι αποθήκευση τυριών, βουτύρου, τραχανά, χυλοπιτών, γλυκών, μαρμελάδων, λικέρ κι ότι άλλο βάλει ο νους μας.
Θα σας παραθέσω μερικές φωτογραφίες από την περιήγηση μας στα περιβόλια τους αλλά στις εγκαταστάσεις τους.
Επιπλέον η επίσκεψη μου στην Όλγα με έκανε να αναθαρρύνω περισσότερο για αυτή την προτροπή μιας και είδα ότι μια νέα κοπέλα έχει φτιάξει πράγματα και θαύματα.
Επιμένω ότι δεν είναι τίποτα εύκολο αλλά βρε παιδιά δεν δέχομαι να εισάγουμε σκόρδα γιατί οι καλλιέργειες έχουν εγκαταλειφθεί στη μοίρα δεν ξέρω ποιών;;;;
Φαίνεται όμως ότι το γκαζόν προσδίδει κύρος αλλά ο λαχανόκηπος όχι!!!
Κι αν ρωτάτε εγώ τι κάνω;;; με την πρώτη ευκαιρία ίσως γίνω αγρότισσα.
Αλλά επειδή αυτό δεν είναι πάντα εφικτό για εμάς τους ανθρώπους της πόλης ας βάλουμε λίγα γλαστράκια με μυρωδικά στο παράθυρο, στη βεράντα είναι κι αυτό ένα βήμα.
Ποιος γνωρίζει τι είναι αυτό το φυτό;;;;;;;
Χρήσιμες πληροφορίες για καλλιέργειες κι όχι μόνο θα βρείτε:
http://www.ftiaxno.gr/
http://www.peliti.gr/
Λάχανο δεν είναι; Καλημέρα!
Στο χωριό μου(είμαι Πόντια)τα λέμε μαυρολάχανα κ.Ξανθή και σε συνδιασμό με φασολάδα γίνεται ένα από τα πιο νόστιμα ποντιακά πιάτα :)…΄Ολγα
@
λαχανίδα ;;;
ΠΡΟΤΑΣΗ :
πάμε, Ξανθούλα, να γίνουμε αγρότες;
και
ΔΕΝ αστειεύομαι !
μπράβο σου….μπράβο σου…μπράβο σου…!!!!
πολύ τη χάρηκα αυτή την ανάρτηση…
είναι δυνατόν να μην υπάρχουν δυό γλαστράκια με μυρωδικά στο σπίτι…???
( εμείς πάντως ξεκινήσαμε με τον καλό μου προπόνηση για καλλιέργεια λαχανικών,αφού σε λίγους μήνες,πρώτα ο Θεός θα είμαστε στα Ισθμια για μόνιμα.. έχουμε κάνει ένα μικρό λαχανόκηπο στη βεράντα…μέχρι πατάτες φάγαμε…
μπρόκολο είναι Ξανθούλα…
κι εγώ περιμένω τη σοδειά στη γλάστρα…-:))
Καλημέρα Ξανθή μου, συμμερίζομαι απόλυτα αυτά που λες, μόνο που δεν είναι όλα τα μπαλκόνια κατάλληλα για καλλιέργειες. Πολλές φυτοαρρώστιες κυκλοφορούν στην Αθήνα ή μόνο στο δικό μου μπαλκόνι έρχονταν;
Ο κολοκυθοανθός πανέμορφος, το πράσινο είναι μπρόκολο. Σωστά;
Όταν ήρθα εδώ ως νύφη από την Αθήνα και χτίσαμε σπίτι με τον άντρα μου στην εξοχή και όχι μέσα στο χωριό όλοι οι ντόπιοι εντυπωσιάστηκαν που η Πρωτευουσιάνα πήγε να ζήσει στην “ερημιά”. Όταν φτιάξαμε κοτέτσι και αγοράσαμε κότες γίναμε το πρώτο θέμα στο καφενείο. Από όταν δε αρχίσαμε να καλλιεργούμε ζαρζαβατικά μόνο ρεπορτάζ που δεν με κάνανε. Περιττό δε να σου πω οτι όποιος΄ντόπιος έρχετε για καφέ φεύγει με σακούλα με ντομάτες, κολοκύθια και σύκα! Δεν υπάρχει ωραιότερο πράγμα από το να καλλιεργείς την τροφή σου!!!
Κι εγώ μαζί σου Ξανθή. Τα τελευταία χρόνια και δη τους τελευταίους μήνες και τι δεν έδινα να πήγαινα σε ένα χωριό με κήπο και κοτούλες.
Τυχεροί αυτοί που έχουν κάτι στην επαρχία.
Κι εγώ έχω γλαστράκια με μυρωδικά αλλά δεν μου κρατάνε πολύ..δεν ξέρω.. Το προσπαθώ πάντως.
Πολύ ωραίες οι φωτογραφίες σου 🙂
Χαίρομαι ιδιαίτερα που βρήκα το ιστολόγιο σας. Είμαι εκπαιδευτικός , εδώ και δύο χρόνια μένω μόνιμα σε χωριό , που δεν το εγκαταλείπω με τίποτε και προσπαθώ να έχω sτο κελάρι μου ό,τι μπορώ. Βέβαια πάντα είχα λαχανόκηπο αλλά φέτος η παραγωγή δεν πήγε καλά. Όμως έχουμε κοτούλες και πάντα φρέσκα αυγά, αρνάκια κατσικάκια , γίδες και δύο γουρουνάκια για το κρέας της χρονιάς. Για δεύτερη χρονιά έφτιαξα το τυράκι μου(γίδινο φέτος), τον τραχανά και τις χυλοπίτες μου. Γεμάτα τα βάζα μου με βουνίσια , άγρια ρίγανη. Και βέβαιa όλα aυτά χωρίς να εγκαταλείπω το διάβασμα και την ενασχόληση με το διαδίκτυο (www.ofisofi.blogspot.com)
Χαίρομαι πραγματικά που σας εντόπισα
Κι εμείς πάντως Ξανθή μου, κάπως έτσι ζούμε εδώ στην επαρχία…
Με τον κηπάκο μας και τα λαχανικά μας, τις κοτούλες και τα αυγά της μαμάς, τα λεμονάκια, τα πορτοκαλάκια και τις ελίτσες μας… Δόξα το Θεό! Η φύση και τα καλά της δε μας λείπουν…
Πολλά φιλιά Ξανθή μου, καλώς σε ξαναβρήκα και καλό φθινόπωρο!!!
Ξανθή μου και εμείς Λαχανίδες τις λέμε στην Ξάνθη. Ηθελα να σου πω οτι όπως τα λες ειναι έχει ο καιρός γυρίσματα, πλεον αρχίζουμε και επιστρεφουμε στην φύση μας. Οσο πιο συχνά έρχεται σε επαφή ο ανθρωπος με την φύση τόσο πιο μεγάλη ειναι η πιθανότητα να ασχοληθεί μαζί της, να καλιεργήσει, να θαυμάσει και να γευτεί. Οταν εχουμε ενα εξοχικό στο οποίο πηγαινουμε 3 Σαββατοκύριακα το καλοκαιρι τότε σιγουρα χλωμό να κάνουμε κάτι. Στην πόλη ειναι δυσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο να τα καταφέρουμε. Συννήθως στην πόλη έχουμε άλλους φρενήρης ρυθμούς και πολύ μα πολύ κούραση..
Φιλάκια
@ Hfaistiwnas καλώς ήρθες στην παρέα μας,δεν είναι αυτό που γράφεις θα το αποκαλύψω αργότερα
@ Όλγα καλώς ήρθες δεν είναι αυτό που λες αλλά θα ψάξω πληροφορίες μιας κι ο συνδυασμός που αναφέρεις με ενδιαφέρει
@ quartier libre είναι μια σκέψη που την κάνω από την αρχή της κρίσης και την έχω σαν πιθανότητα όταν θα είμαστε και οι δυο συνταξιούχοι. Το πρόβλημα για άμεσα είναι ότι το χωριό είναι αρκετά μακριά και δεν υπάρχει λύση για το πότισμα στην απουσία μας.
Α και δεν είναι λαχανίδα κι εγώ δεν το πίστευα αυτό που είναι σε εκείνα τα μέρη.
@ Βιβή πότε πας;; θα σου κάνω επίσκεψη!!! Δεν είναι μπρόκολο!!
@ Ελένη μου σίγουρα η Αθήνα είναι πολύ δύσκολη ξέρεις πόσα γλαστράκια έχω κλάψει. Άσε δε φέτος με την ανακαίνιση που τους άλλαξα θέση τι έγινε. Η προσπάθεια όμως δεν σταματάει. Όχι δεν είναι μπρόκολο.
@ Λίλα τα καταλαβαίνω αυτά που λες τα άκουσα και στο χωριό για μια κυρία που πήγε και έφτιαξε τον κήπο της πεθεράς της.
Τελικά δεν έχω κατορθώσει να φτάσω στα μέρη σου.
@ Marion αρκεί η προσπάθεια κάποια στιγμή θα πετύχουν.
Να δεις τι ωραίο που είναι για τα παιδιά να ζήσουν έστω και λίγο σε ένα τέτοιο περιβάλλον.
Είχα την τύχη όταν ήταν μικρά να τα κρατούν οι γονείς μου εκεί τα καλοκαίρια και οι μνήμες είναι φοβερές.
@ Σοφία καλώς ήρθες και χαίρομαι ειλικρινά γιατί τα ενδιαφέροντα σου είναι κοινά με τα δικά μου.
Οι αγροτικές εργασίες έχουν και τις αποτυχίες τους λόγω πολλών παραγόντων και το ξέρω καλά γιαυτό και κατανοώ όλους τους καλούς παραγωγούς που φτάνουν στη λαϊκή αγορά της Αθήνας.Πολλούς τους έχω επισκεφτεί στα περιβόλια τους κι είμαστε φίλοι.
Όποιος λοιπόν θέλει μπορεί να βρει χρόνο για όλα
Ελπίζω να τα λέμε!!
Λοιπόν αφού κατάλαβες πόσο ωραία είναι να είσαι στην εξοχή και να ασχολείσαι με την φύση μην το καθυστερείς καθόλου……….
Καλησπέρα Ξανθή , είναι λαχανάκι Βρυξελλών 🙂 πριν τα μαγειρέψεις θελουν λιγο στην καταψυξη… αλλα σιγουρα τα ξερεις τα κολπα.πολλα φιλια απο όλους μας.
@ Χρύσα καλό Φθινόπωρο, πολύ χαίρομαι για όλα αυτά που έχετε να δούμε πότε θα έρθω;;
Πολλά φιλιά!!
@ Eri Δυστυχώς τα εξοχικά έγιναν με κριτήρια άλλα και αφού έγιναν δεν είναι και συχνά επισκέψιμα για πολλούς λόγους.
Εγώ βέβαια δεν έχω εξοχικό παρά μόνο το πατρικό μου σπίτι στο χωριό κι αυτό αρκετά χιλιόμετρα μακρυά μου.
Αλλά έχω βάλει κάτι στο μυαλό μου αν θα πραγματοποιηθεί δεν ξέρω.
Όμως αυτοί που είναι μόνιμοι κάτοικοι αμαρτία είναι να μην απολαμβάνουν τα καλά της φύσης και της γης.
Δεν είναι λαχανίδα αλλά νομίζω ότι στο επόμενο σχόλιο κάποιος το βρήκε.
@ Ιωάννα αφού ξέρεις τις δυσκολίες γιατί με τσιγκλάς;;;
@ Νικόλα βλέπω ότι είσαι πλήρως ενημερωμένος. Ήξερα ότι είναι δύσκολο να το βρει κάποιος μιας και η φωτογραφία είναι σε σμίκρυνση για τις ανάγκες της ανάρτησης αλλά αν τη μεγενθύνεις φαίνονται.
μακάρι να ήταν δικά μου αλλά είναι συγγενών μου που ζουν και στο χωριό.
Πολλά φιλιά κι από μας ιδιαίτερα στα μικρά.
Χρήσιμη η ανάρτησή σου κι όσο για τα γλαστράκια με τα μυρωδικά, νομίζω ότι πλέον υπάρχουν σε πολλά σπίτια!!!
Ω!Μας ξεγέλασε η εικόνα λοιπόν :)..Tην συνταγή πάντως για το συγκεκριμμένο πιάτο σας την στέλνω ευχαρίστως σε email αν θέλετε κ.Ξανθή..Όλγα
@ Κική σε ευχαριστώ πολύ!!
@ Όλγα θα σου ήμουν ευγνώμων αν μου στείλεις τη συνταγή την οποία με την πρώτη ευκαιρία θα μαγειρέψω και θα γίνει ανάρτηση με τον αναφορά βέβαια σε σένα.
Ευχαριστώ πάρα πολύ
@
ΛΑΧΑΝΑΚΙ ΒΡΥΞΕΛΛΩΝ ;;;;!!!!
χρειαζόμαστε εκ παίδευση …
🙂
Τι ωραίο post Ξανθή! Έχουμε κι εμείς τα καλά μας στην επαρχία 🙂
Καλησπέρα Ξανθή
Εξαιρετική η ανάρτηση σου!!!!!!!
Είχα προγραμματίσει κι εγώ μια ανάλογη στο Μπάλο για αύριο (του Μακριδάκη,)αλλά μου έστειλε σήμερα άλλη σχετική με την εξαίρεση της εκκλησιαστικής περιουσίας από την εισφορά και την ανέβαλα για προσεχώς.
Φιλιά
Καλό βράδυ
Καλημέρα Ξανθή μου! Λαχανάκι Βρυξελλών,ε;! Ούτε εγώ θα το έβρισκα! Προφανώς συμφωνώ με χίλια σε όσα λες για την αυτάρκεια.. (Α! Μόλις μάζεψα και τις πρώτες πατάτες μου απ’το χωράφι!!!) Φιλιά!!!
@ quartier libre κι όχι μόνο!!μη θαρρείς ότι εγώ το ήξερα να δεν το έλεγε η ξαδέλφη να το παρατηρήσω από κοντά!
Καλημέρα!
@ Vita είμαι σίγουρη ότι εσύ και κάποιοι άλλοι , μην τους βάζουμε όλους στο ίδιο τσουβάλι, έχουν τα πολύ καλά τους στην επαρχεία.
Καλημέρα!!
@ Γιώργο διάβασα την ανάρτηση και μας άρεσε πολύ!!!
Καλημέρα και περιμένω την επόμενη.
@ Όλγα καλημέρα φυσικά και το ξέρω πόσο συμφωνείς.
Αχ πατατούλες από τον κήπο φρέσκες φρέσκες, χωρίς όλα τα περιττά ξέρεις τι λέω, τι ωραία!!!
Ξανθή μου μέσα στο μυαλό μου είσαι!! φτιάχνω μια καινούρια κουζινούλα στο χωριό μου και την εξοπλίζω με όλα τα κομφόρ, οπότε του χρόνου θα εγκατασταθώ εκεί και θα καλλιεργήσω αρκετά στρέμματα χωράφια που μου άφησε ο πατερούλης μου. Φυσικά από αγροτικές δουλειές ξέρω και έχω εμπειρία από μικρή. Τύφλα να έχει η κρίση!!
Φιλιά πολλά
Πεντανόστιμα όλα, ζηλευτά και με πολύ κόπο φτιαγμένα!!!
Καλό χειμώνα καλή μου φίλη!!!
Εύχομαι να γέμισες μπαταρίες και να ξεκουράστηκες!!!
Ελπίζω να ξανασυναντηθούμε το επόμενο καλοκαίρι, να σε δω περισσότερο και να σε περιποιηθώ καλύτερα!
@ Μαρία άντε να ανταλλάσσουμε σπόρους και ιδέες. Αλίμονο σε όσους δεν έχουν ιδέα ούτε πως να κόψουν μια ντομάτα από τη ντοματιά και μη νομίζεις ότι υπερβάλω το άκουσα κι αυτό.
@ Μαρίνα πολλά χρόνια θα ζήσεις!!σε σκεπτόμουν πριν λίγο αύριο πάω Σαλαμίνα κι έλεγα τι έγινες;;
Ανοίγω λοιπόν και να σε!!Πολλά φιλάκια και καλή σχολική χρονιά.
Για πρώτη φορά στο σπίτι σου Ξανθή και μπαίνω σε αυτήν εδώ την ανάρτηση που με αφορά άμεσα. Μετακόμισα στο νησί τέσσερα χρόνια πριν και η κύρια ασχολία μου εκτός από τα παιδιά και την οικογένεια είναι και η κηπουρική. Δύσκολο γιατί μόνο εγώ ασχολούμαι από την οικογένεια αλλά αξίζει. Μαθαίνουν τα παιδιά και έχω την ελπίδα πως θα γίνουν συνεχιστές. Να σημειώσουμε βέβαια πως δεν αρκεί να φυτέψουμε και να μαζέψουμε τους καρπούς, πολύ δουλειά θέλει και η επεξεργασία για την φύλαξή τους το Χειμώνα.
Αυτό που προσπαθώ σε αυτή τη φάση να μαζέψω σπόρους αληθινούς από παλαιούς ερασιτέχνες αγρότες για να μην χρειάζεται να αγοράζω τίποτα σε υβρίδιο. Αν θέλεις κάτι σε σπόρο λοιπόν εγώ είμαι εδώ:-)
Προς το παρόν έχω αρκετούς σπόρους από τη γιαγιά αλλά ψάχνω κυρίως ντομάτας που με τα χρόνια χάθηκε.
Άντε να γίνουμε πολλοί να μην νιώθω μόνη:-)
Χάρηκα πολύ που βρεθήκαμε!
Να σαι καλά.