Το ότι θα έγραφα ανάρτηση από το χωριό ήταν μόνο στη σφαίρα της φαντασίας, ας είναι καλά οι νέοι που γνωρίζουν την τεχνολογία καλύτερα και μας προμήθευσαν και τα κατάλληλα μέσα.
Ψωμί λοιπόν όπως το ζύμωνε η μάνα στη σκάφη ζυμώματος με αλεύρι από το μύλο.
Ζυμωμένο από τον Θανάση μιας και το χέρι το δικό μου δεν επιτρέπει και πολλά πολλά όχι πως επιτρέπει πληκτρολόγιο αλλά λέμε τώρα.
Για δυο φρατζόλες χρειαστήκαμε
750γρ. αλεύρι σκληρό
300γρ. αλεύρι μαλακό
30γρ. μαγιά νωπή
1/2 κουτ. γλυκού ζάχαρη
500ml χλιαρό νερό (η όσο πάρει όπως έλεγε κι η μάνα)
1 κουτ. γλυκού αλάτι
2 κουτ. σούπας λάδι
Σουσάμι
Διαδικασία
Σε ένα βαθύ πιάτο βάλαμε λίγο από το μαλακό αλεύρι με τη ζάχαρη και τη μαγιά και προσθέσαμε λίγο νερό ώστε να γίνει ένα χυλός. Αυτό έμεινε για 15 λεπτά ώσπου φούσκωσε και παραλίγο να βγει από το πιάτο.
Στη σκάφη ζυμώματος κοσκινίσαμε το αλεύρι και ανοίξαμε ένα λακουβάκι στη μέση.
Εκεί προστέθηκε το αλάτι το λάδι και το μείγμα της μαγιάς.
Ανακατεύτηκαν όλα και προσθέσαμε σταδιακά το νερό ζυμώνοντας μέχρι να πάρουμε μια ζύμη ελαστική.
Με δύναμη ο Θανάσης ζύμωσε για 10 λεπτά περίπου.
Έγιναν δύο φρατζόλες οι οποίες μπήκαν σε ελαφρά λαδωμένο ταψί με μπόλικο σουσάμι, το αγαπημένο του.
Έμεινε για μια ώρα σε χλιαρό μέρος να διπλασιαστεί σε όγκο και ψήθηκε για μια ώρα στους 200 βαθμούς και αντιστάσεις.
Εδώ που είμαστε δεν υπάρχει φούρνος, έτσι κι αλλιώς εμείς ποτέ δεν αγοράζουμε από φούρνο, και από αύριο θα απολαμβάνουμε τα πρωινά μας με το φρέσκο ψωμί και τις νέες μου μαρμελάδες με μούρες ή κορόμηλα.
Βέβαια η μάνα ζύμωνε με προζύμι αλλά τώρα εδώ δεν υπάρχει και οι περισσότερες γυναίκες που ζυμώνουν (αν ζυμώνουν) χρησιμοποιούν μαγιά.
Ξανθή, η ξύλινη σκάφη βγάζει το
πιο γλυκό ψωμί…..
Να περνάς καλά, φεύγω και εγώ για Κρήτη σε δυο μέρες!
Να περνάς καλά Ξανθή και ωραίο το ψωμί σας!
και τι μυρωδια !!!
να εισαι καλα Ξανθη να απολαμβανεις το φρεσκοψιμενο ψωμακι ΠΑΝΤΑ
Έχω μείνει άφωνη!!!
Απο το χωριό ανάρτηση…..μπράβο φιλενάδα!!!
Πάντως το ψωμάκι πολύ καλό. Γεια στα χεράκια σας, αλλά πιο πολύ στον Θανάση, που έκανε το μεγαλύτερο μέρος και το πιο δύσκολο.
Φιλάκια!!!
Καλό καλοκαίρι,Ξανθή…Καλά να περνάς…
Σας στέλνω μια δροσερή καλημέρα!!
Ευχαριστώ σας για τις ευχές.
Λίνα είδες;;χαχαχα ας είναι καλά η νέα που όταν ηρθε το Πάσχα ανακάλυψε ότι μπορεί να γίνει κι αυτό, είχε δε μια κάρτα free οπότε νάμαι κι από χωριό.
Ανήκω κι εγώ στους νέους που εκτιμούν όμως τα παλιά νόστιμα εδέσματα, είτε πρόκειται για σπιτικό ψωμί, είτε για μαρμελάδες φτιαγμένες με φρέσκα φρούτα των δέντρων του χωριού!
Τυχεροί αυτοί που θα τα δοκιμάσουν και τα δύο, μμμ!
Καλημέρα και καλό υπόλοιπο διακοπών εύχομαι! 🙂
Καλές διακοπές Ξανθή!
Να περνάς πολύ πολύ όμορφα!!!!
Φιλιά!
Ξανθή μου, έχω πεθάνει στα γέλια! Βλέπω το ψωμί και βιαστική χαζεύω φωτογραφίες, χωρίς να διαβάσω το κείμενο… Βλέπω τα χέρια του Θανάση νομίζω ότι είναι τα δικά σου και λέω έντρομη “Αχ τα χεράκια της Ξανθής! Πώς γίναν έτσι? Κάτι έλεγε ότι υπέφερε…”
Συμπέρασμα πρώτα διαβάζουμε και παράλληλα χαζεύουμε φωτογραφίες!!!!
Το ψωμί τέλειο! Τα σκεύη με ιστορία! Φιλάκια, καλά να περνάτε!
Μπράβο στον ξάδερφο,γειά στα χέρια του……………βλέπεις πόσο τυχερή είσαι;
Αυττό το ψωμάκι δε συγκρίνεται με άλλο-νοστιμότατο!
Να περνάς όμορφα!
Φιλιά!
Υπάρχει καλύτερο πρωινό με ψωμί από τα χεράκια του Θανάση και μαρμελάδες από τα χεράκια της Ξανθής;
Να περνάτε καλά.Φιλιά.
Και ίντερνετ και ψωμί ζυμωτό;;;;
Αυτά μόνο εσύ μπορείς να τα κάνεις…με την βοήθεια των καλών βοηθών σου βέβαια….!!!
Είδες τι γίνεται άμα έχεις πολλά πρόθυμα χέρια γύρω σου;;;
Καλές δροσιές φιλενάδα!!!
Εύγε, στον “στύλο” του σπιτιού!
Άμα έχει ο άνδρας μπράτσα παιδί μου, γίνεται το ψωμάκι όπου κι’ αν βρίσκεσαι. Καλή συνέχεια Ξανθή μου και να περνάτε όμορφα εύχομαι.
Το λατρεύω αυτο το ψωμάκι Ξανθή μου, το διάβασα και σχεδόν μπορώ να το μοιρίσω και να το γευτώ. Θέλω να το κάνω! Φιλιά πολλά, να περνάτε καλά! Χαιρομαι που έχετε σύνδεση στο χωριό!
Τι όμορφες φωτογραφίες Ξανθή μου!
Βλέποντάς τες και διαβάζοντας και την ανάρτησή σου χαμογελούσα σαν να βρισκόμουν κι εγώ εκεί!
Το δε ψωμάκι φαίνεται υπέροχο και με μπόλικο σουσαμάκι όπως αρέσει και σε μένα!!
Φιλιά πολλά και περαστικά στο χέρι!
Σε ζηλεύω! Αφού έκανες το καλό να κάνεις ψωμί έτσι, κάνε και με προζυμάκι!
Να’σαι καλά και συ και ο συζυγός σου για το πολύ όμορφο ψωμί που μας προσφέρατε!