Μαρμελάδα και λικέρ με μούρες

Στο χωριό μου έχει πολλές μουριές, εκεί μάλιστα τις λέμε “σκαμνιές”,άλλες από αυτές  κάνουν καρπούς κι άλλες όχι.
Αυτές με τους καρπούς σπανίζουν πια, οι άλλες υπάρχουν σε όλα τα σπίτια σε όλους τους κήπους άλλες τις έχουν χρησιμοποιήσει για να κάνουν ίσκιους στις αυλές διακλαδώνοντας τα κλωνάρια τους και τις υπόλοιπες τις κλαδεύουν δίδοντας τα φύλλα στα ζωντανά.
Φέτος είχα την τύχη να βρίσκομαι στο χωριό την περίοδο της καρποφορίας τους κι άρχισα τις περιπλανήσεις να βρω μια με καρπούς αλλά τους κόκκινους καρπούς.

Αν με βλέπατε πως είχα γίνει όταν τους μάζευα θα γελούσατε  πολύ, οι καρποί αυτοί βάφουν πολύ και τα χέρια μου (παρόλο που φορούσα γάντια) ήταν σαν να είχα σφάξει κάτι.
Η συγκεκριμένη μουριά έμαθα ότι ήταν η καλύτερη για τη συλλογή καρπών γιατί ήταν λένε άγρια με υπόξινους καρπούς.
Την επισκέφτηκα πολλές φορές μιας και οι καρποί δεν ήταν όλοι ώριμοι και μάζευα σιγά σιγά.
Ένα μέρος αυτών των καρπών έγινε μαρμελάδα ένα άλλο μπήκε για να γίνει λικέρ κι ένα άλλο μπήκε να αρωματίσει ξίδι.

Υπήρχε κι άλλη ποσότητα η οποία  χαρίστηκε σε εκλεκτή φίλη προκειμένου να κάνει τα δικά της θαύματα.
Σήμερα θα μιλήσουμε για τη μαρμελάδα, σχετικά χρονοβόρα διαδικασία αλλά άξιζε τον κόπο.

Τα υλικά μου για ένα μεγάλο κι ένα μεσαίο βάζο
1100γρ μούρες κόκκινες ώριμες
800γρ ζάχαρη
Χυμός ενός λεμονιού.

Διαδικασία
Πλένουμε τις μούρες και τις στραγγίζουμε σε σουρωτήρι.

Με το χέρι μας αφαιρούμε το κοτσανάκι που έχουν  μέσα στον καρπό τους  (αυτό είναι και το στάδιο που θέλει χρόνο και υπομονή)
Βάζουμε τις μούρες σε  κατσαρόλα με τη ζάχαρη και φέρνουμε σε θερμοκρασία βρασμού.
Βράζουμε σε μέτρια φωτιά και ξαφρίζουμε. Στο ξάφρισμα φεύγουν και μερικά σπόρια από τις μούρες. Για μένα αυτό ήταν καλό γιατί αυτά τα σπόρια είναι πάρα πολλά.
Συνεχίζουμε το βράσιμο μέχρι να δέσει η μαρμελάδα προσθέτουμε το χυμό του λεμονιού και μοιράζουμε σε αποστειρωμένα βάζα.
Εμείς ένα μέρος της την απολαύσαμε με το πρωινό μας στο χωριό.

Αν βρεθείτε σε χωριό  εξερευνήστε τα μέρη και να βρείτε μουριές μη διστάσετε να μαζέψετε προσοχή όμως στα χέρια σας και τα ρούχα σας μην την πάθετε σαν κι εμένα που βρέθηκα με βαμμένο πουκάμισο να πηγαίνω σε βάπτιση!!χαχαχαχα η κόρη μου γελάει  ακόμη με το περσινό μου πάθημα.