Μετά από πολλέέέές αναβολές ήρθε η ώρα να φτιάξω κι εγώ προζύμι. Μια διαδικασία γνώριμη από τα παιδικά χρόνια μιας και στο χωριό φούρνος δεν υπήρχε κι όλες οι νοικοκυρές έφτιαχναν το δικό τους ψωμί πάντα με προζύμι το οποίο μάλιστα δεν έδιναν στη γειτόνισσα μετά τη δύση του ήλιου.
Όταν ακόμη ήμουν στο Δημοτικό, γιατί για το Γυμνάσιο έφυγα σε άλλη κωμόπολη, ήμουν επιφορτισμένη με το “ανάπιασμα” του προζυμιού από το βράδυ προκειμένου πρωί πρωί η μάνα να ζυμώσει και μετά να φύγει για τις αγροτικές της ασχολίες.
Μες το μυαλό είναι όλα τούτα κι άλλα πολλά, όπως το ζύμωμα κάποια φορά που η μάνα για λόγους πέρα από τη θέληση της ήταν μακριά μας για λίγες μέρες κι εγώ με τα μικροσκοπικά μου χεράκια ζύμωνα το ψωμί της οικογένειας.
Να σας πω την αλήθεια κάποια πράγματα δεν θέλω και να τα θυμάμαι δεν ξέρω αν αυτό είναι καλό ή κακό, ίσως γιαυτό και να έχω αμελήσει να φτιάχνω κάποια πράγματα που μου θυμίζουν εκείνες τις εποχές.
Τώρα όμως πήρα τη μεγάλη απόφαση και την ημέρα του Σταυρού όπως ορίζει η παράδοση άρχισα τη διαδικασία του προζυμιού. Σήμερα ήρθε η ώρα να το χρησιμοποιήσω φτιάχνοντας ψωμί με προζύμι.
Πριν από όλα φρόντισα να μελετήσω καλά το βιβλίο της Κικής “ψωμιά και ζύμες“ την ανάρτηση της σχετικά με το προζύμι αλλά και την ανάρτηση της Vita σχετικά με το προζύμι.
Ακολούθησα τις πολύτιμες συμβολές τους μιας και δεν νομίζω να πιστεύεται ότι θυμόμουν ακριβώς τα βήματα μετά τόσαααααααα πολλά χρόνια αν και έχω ασχοληθεί γράφοντας παλαιότερα για τη διαδικασία βασιζόμενη σε βιβλιογραφία.
Όσοι αποφασίσετε διαβάστε τις οδηγίες κι αρχίστε και τώρα δεν νομίζω ότι πειράζει αν δεν τηρήσετε τις παραδόσεις.
Για το ψωμί που έφτιαξα θα σας πω δυο λόγια.
Βασίστηκα στο βιβλίο της Κικής κάνοντας και μερικές δικές μου μικρο τροποποιήσεις.
Τα υλικά μου για μια ζύμη 2200γρ πριν το ψήσιμο
800γρ αλεύρι σκληρό (κίτρινο)
400γρ αλεύρι μαλακό
500γρ περίπου προζύμι
500ml χλιαρό νερό
1 κουτ. γλυκού αλάτι
2 κουτ. σούπας λάδι και λίγο για το ταψί
Διαδικασία
Μέσα σε μεγάλη λεκάνη κοσκινίζουμε το αλεύρι (καλύτερα σε ξύλινη σκάφη αλλά αυτή βρίσκεται στο χωριό) ανοίγουμε ένα λακουβάκι και προσθέτουμε το αλάτι το λάδι και το προζύμι.
Ανακατεύουμε και προσθέτουμε σταδιακά το νερό ζυμώνοντας.
Ζυμώνουμε για 15 λεπτά τουλάχιστον μέχρι να ξεκολλάει από τα τοιχώματα – τα χέρια μας και να πάρουμε μια εύπλαστη μαλακιά ζύμη.
Να επισημάνω εδώ ότι ανάλογα την ποιότητα του αλευριού μας και το πόσο έχει αφυγρανθεί υπάρχει περίπτωση να μη χρειαστεί όλο το νερό. Είναι αυτό που οι παλιές νοικοκυρές έλεγαν όσο πάρει κάτι που εμένα προσωπικά δεν μου αρέσει αλλά τελικά είναι θέμα εμπειρίας.
Επίσης η ποσότητα του νερού μπορεί να διαφοροποιηθεί ανάλογα με το πόσο θέλουμε το ψωμί μας συμπαγές.
Μόλις η ζύμη μας είναι έτοιμη κρατάμε ένα μικρό κομμάτι ώστε να έχουμε για το επόμενο ζύμωμα (μην το ξεχάστε σαν εμένα που τώρα θα αρχίσω πάλι τη διαδικασία του προζυμιού).
Λαδώνουμε ένα ταψί ή δυο φόρμες και τοποθετούμε τη ζύμη είτε σε ένα καρβέλι ή σε δυο ή και τρία ανάλογα με τις προτιμήσεις μας.
Αφού την απλώσουμε στο ταψί – φόρμα χαράζουμε ελαφρά με ένα μαχαίρι, βρέχουμε με βρεγμένο χέρι κι απλώνουμε από πάνω σπόρια – σουσάμι ότι θέλουμε.
Σκεπάζουμε με καθαρή πετσέτα και αφήνουμε σε ζεστό μέρος (εναλλακτικά στο φούρνο στους 40 βαθμούς) μέχρι να διπλασιαστεί σε όγκο.
Αυτή η διαδικασία στο ψωμί με προζύμι κρατάει πολύ περισσότερο από ότι αυτού με μαγιά.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 190 βαθμούς κι αντιστάσεις για 45-50 λεπτά.
Αν χρησιμοποιήσετε φόρμες ίσως ο χρόνος ψησίματος να είναι λίγο μικρότερος ανάλογα πάντα και με το φούρνο.
Εγώ στα χρόνια εκείνα με τη βοήθεια πάντα της γιαγιάς το έψηνα στη γάστρα με τα ξύλα.
Ένα κολπάκι να δούμε αν έχει ψηθεί είναι να το κτυπήσουμε από κάτω και θα ακουστεί ένας κούφιος ήχος.
Βγάζουμε από το φούρνο το αφαιρούμε από το ταψί και αφήνουμε να κρυώσει πάνω σε σχάρα.
Αν θέλουμε μπορούμε να ενσωματώσουμε στη ζύμη διάφορα σπόρια όπως κολοκυθόσπουρο, ηλιόσπορο κλπ.
Όπως κι αν το φτιάξετε θα έχετε ένα νόστιμο σπιτικό ψωμί που καμμιά σχέση δεν έχει με αυτά που πωλούνται στους περισσότερους φούρνους.
Εγώ εδώ και 12 χρόνια ζυμώνω κάνοντας χρήση του αρτοπαρασκευαστή με μαγιά όμως. Θα προσπαθήσω να προσαρμόσω τη διαδικασία με προζύμι και θα επανέλθω.
Μετά από σχετικό σχόλιο να συμπληρώσω ότι μπορούμε να αφήσουμε τη ζύμη να διπλασιαστεί εκεί που τη ζυμώσαμε και μετά πατάμε με τη γροθιά μας να ξεφουσκώσει ξαναζυμώνουμε μια φορά και πλάθουμε καρβέλι- α και τοποθετούμε σε ταψί ή φόρμα για να διπλασιαστεί και μετά να το ψήσουμε. Τη διαδικασία αυτή δεν τη θυμάμαι από τη μάνα αλλά εγώ επειδή το ψωμί που φτιάχνω στον αρτοποιητή το ψήνω στο φούρνο μου συνήθως την ακολουθώ. Η επιλογή δικιά σας καθότι οι χρόνοι αναμονής μεγαλώνουν πολύ.
Καθως γεννηθηκα στην πολη, δεν ειχα την προηγουμενη εμπειρια του προζυμιου. Το γνωρισα πριν δυο χρονια περιπου, και το προζυμι μου τωρα εχει ηδη κλεισει τον εναμισυ χρονο ζωης. Προσωπικα το λατρευω και δεν παραλειπω να το φροντιζω και να το ανανεωνω συχνα, ωστε να το διατηρησω οσο πιο πολυ μπορω. Καποια στιγμη πηγα να το χασω, αλλα τελικα καταφερα να το σωσω, μετα απο αρκετα μπανια με ζαχαρονερο…
Το ψωμι σου εγινε τελειο, αλλα δεν απορω, γιατι ξερω τι δυνατοτητες εχει το προζυμι…
Φιλια!
1.Με αυτή γάστρα σκεπάζετε και ταψια; είναι η αλλού ονομαζόμενη τσερέπα;
2. Μου κάνει εντύπωση που δεν κάνετε δύο ανεβάσματα της ζύμης, ένα μετά το ζύμωμα και ένα δεύτερο, αφού πλάσετε τα καρβέλια. Παλιά το έπλαθαν αμέσως μετά το ζύμωμα και το έβαζαν στην πινακωτή και μετά ανέβασμα και ψήσιμο;
3. υπέροχες αναρτήσεις και φωτό, καλή συνέχεια (το σχόλιο έγινε για να ανοίξει δημόσια σηζήτηση, καθώς το θέμα είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον…)
Επιτέλους ένα αληθηνό ψωμί!!!
Καταπληκτικά αποτελέσματα για πρώτη φορά!!! Θα το τολμήσω κάποια στιγμή, όταν θα αιστανθώ τη σιγουριά !!!
Μπράβο Ξανθή…πολύ ωραίο το ψωμί σου! Να είσαι καλά για την πολύ ωραία ανάρτηση!
Μαρίνα η διαδικασία του προζυμιού είναι λίγο πιο δύσκολη και χρονοβόρα.
Οι σημερινές νέες νοικοκυρές που να βρούνε το χρόνο για τέτοια θέματα νύχτα φεύγουν νύχτα γυρίζουν.
Εγώ έχω καλομάθει τα τελευταία χρόνια την οικογένεια με το ζύμωμα, έστω και με τον αρτοποιητή.
Επειδή τυχαίνει να ξέρω κάποια θέματα για τα άλευρα των φούρνων το μεγαλύτερο πρόβλημα μου είναι η προμήθεια αλευριού. Ευτυχώς πάω στο χωριό κατά διαστήματα και προμηθεύομαι από μύλο γνωστό.
Τώρα διάβαζα ένα άρθρο ενός Αμερικανού ο οποίος μιλάει για βακτήρια ως εκινητές αλλά θέλει πολύ μελέτη να καταλάβω τι εννοεί.
Καλό σου βράδυ
Ανώνυμε αν θέλεις μπορείς να αφήσεις ένα όνομα έτσι θα συνεννοούμαστε καλύτερα και είμαι δεκτή για οποιοδήποτε διάλογο έτσι θα γίνουμε καλύτεροι όλοι.
Σε ευχαριστώ για την επίσκεψη και τα καλά σου λόγια.
Απαντώντας στο σχόλιο σου:
1. Με τη γάστρα αυτή στο χωριό ψήναμε όλα τα φαγητά, υπάρχουν κι άλλες αναρτήσεις σχετικά στη σελίδα.
2. Το δεύτερο ζύμωμα το χρησιμοποιώ όταν ζυμώνω με τον αρτοποιητή μιας και το ψήνω μετά στο φούρνο μου. Σε αυτό σήμερα το παρέλειψα λόγω έλλειψης χρόνου, θα βάλω μια παραπομπή για επιλογή σε όποιον θέλει.
Και πάλι ευχαριστώ
@ Χρυσαυγή καταλαβαίνω το πρόβλημα σου με δυο παιδιά, θέλει το χρόνο του το εγχείρημα, διάβασε όλα όσα χρειάζονται και επί αποριών εδώ είμαι.
@ Κική ευχαριστώ πολύ!!
Ωωωωωω! Μοσχομυριστό προζυμένιο ψωμάκι! Ό,τι καλύτερο. Μπορώ να φάω μισό καρβέλι με διάφορους τρόπους!
Κι εγώ συνήθως του κάνω δυο ανεβάσματα, αλλά τυχαίνει και ένα κάποιες φορές.
Ευχαριστώ για την αναφορά
Ξανθη μου κι εγω πρωι φευγω και βραδυ γυριζω, αλλα αυτα ειναι μερακια και απαιτουν τις αναλογες θυσιες… Το ανεβασμα της ζυμης με το προζυμι απαιτει τριπλασιο ή τετραπλασιο χρονο απ’οτι με την γνωστη μαγια απο μελασσα. Που να φτιαξει κανεις και “βαρεια” ζυμη, οπως τα τσουρεκια ή το πανεττονε, που θελει 3 μερες προετοιμασια… Ο βασιλικος που παραδοσιακα χρησιμοποιειται για να πιασουν το προζυμι εδω στην Ελλαδα, δεν ειναι τιποτε αλλο απο φορεας βακτηριων, που δρα ως “εκκινητης” για την αναπτυξη των καλλιεργειων που τελικα θα αποτελεσουν το προζυμι. Εγω το προζυμι το γνωρισα απο τους Ιταλους, το λεω φυσικο προζυμι, για να το ξεχωρισω απο τα προζυμια που φτιαχνονται με μαγια, και ακολουθω λιγο διαφορετικη διδικασια παρασκευης και σιγουρα δεν το χρησιμοποιω μονο για να φτιαξω ψωμι.
Ψωμί με γεύση.
Το έκανες πολύ ωραίο Ξανθή μου.
Γεια στα χέρια σου.
Ετσι κι η μαμά μου θυμάται στο χωριό μικρό κοριτσάκι που ζύμωνε κι έψηνε καρβέλια πιο μεγάλα από το μποϊ της (κι όχι πάντα ευχάριστα όπως λες)
Νασαι καλά
Φιλιά
Με ξεσηκώσατε -εσείς οι bloggers της μαγειρικής- και είναι 6 μήνες τώρα που φτιάχνω ψωμί με προζύμι.
Και για να πω και την δική μου εκδοχή.Αναπιάνω το προζύμι μια δυο φορές πριν την ημερα του ζυμώματος του ψωμιού και έχω διαπιστώσει πως και πιο ωραία και γρήγορα φουσκώνει και πιο αφράτο γίνεται το ψωμί.
Φιλιά.
Μμμμ νοστιμιά !!!
Με ξεσηκώνεις να δοκιμάσω κι εγώ !!!!
Δεν έχω ζυμώσει ποτέ !
Από την άλλη έχουμε κόψει το ψωμί εδώ και καιρό…
Μεγάλο δίλημμα!!
@
“κάποια πράγματα δεν θέλω και να τα θυμάμαι δεν ξέρω αν αυτό είναι καλό ή κακό”
πολύ ταπεινά λέω, ότι πρέπει να θυμόμαστε…
όλα τα καλά και όλα τα κακά που μας διαμόρφωσαν
και μας έκαναν αυτούς τους ανθρώπους που είμαστε.
φιλί 🙂
Καλοφάγωτο το ψωμάκι, Ξανθή μου, που φαίνεται αφράτο και καλοψημένο.
Φτιάχνω κι εγώ προζύμι, όπως περιγράφεται στη Μικρή Κουζίνα-ήταν το πρώτο που έμαθα μικρή να φτιάχνω! Αρτοπαρασκευαστή δεν χρησιμοποιώ, γιατί δεν μου αρέσει.
Για όσες φίλες θέλουν προζύμι αλλά δεν έχουν χρόνο να το φτιάξουν θα βρούν φακελάκια με προζύμι-σκόνη στα καταστήματα υγιεινής διατροφής/βιολογικά.
Καλημέρα και καλή συνέχεια!
Έφτιαξα κι εγώ το προζυμάκι μου, είναι ωραίο κάποιες παραδόσεις να τηρούνται και μεταλαμπαδεύονται στις επόμενες γενιές! Καλοφάγωτο!
@ Vita το σπιτικό ψωμί μας προδιαθέτει για “ατασθαλίες”.
Υποχρέωση μου η αναφορά.
Καλημέρα.
@ Μαρίνα πολύ ενδιαφέροντααυτά που αναφέρεις, έχεις κάπου τη διαδικασία για το προζύμι;;;; ο σύζυγος έχει όρεξη για πολλούς πειραματισμούς. Ευχαριστώ πολύ.
Εξαιρετική Ανάρτηση.
Τέλειο Καρβέλι.
Λαχταριστή Κόρα με Σουσαμάκι.
Καλέ Ξανθή μου στείλε μια φετούλα να την φάω παρέα με λάδι και τυράκι :-))
Την διαδικασία με το προζύμι και τον αρτοπαρασκευαστή, ξέχασα να το γράψω, σαφώς θα πρέπει να μας την γράψεις όταν με το καλό την ολοκληρώσεις. Θα είναι ΠΟΛΥΤΙΜΗ!!
Επιτέλους! Έκανες ψωμάκι με προζύμι! Μπράβο μπράβο! Μα δεν έχει τρελή νοστιμιά; Χαιρομαι που βοήθησε και το βιβλίο μου και η Βαγγελιώ και οι αναμνήσεις και όλα! Καλοφάγωτο!
@ Marion το άσχημο με αυτές τις “αναμνήσεις” είναι ότι κάποια πράγματα ίσως αναγκαστούμε να τα επαναφέρουμε λόγω της κρίσης.
Από την άλλη ίσως έχουμε ευθύνη γιατί αποποιηθήκαμε κάποιες διαδικασίες εις βάρος της σημερινής μας ζωής.
Σε ευχαριστώ
@ para-kelsoscooks μα δεν είναι όμως κάτι υπέροχο. Θα δοκιμάσω αυτή τη διαδικασία που προτείνεις.
Βεβαιως Ξανθη μου, εχω ετικεττα στο Βlog που αναφερεται στο “φυσικο προζυμι” και περιγραφει την σχετικη εμπειρια μου : http://illaboratoriodimmskg.blogspot.gr/search/label/ΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΠΡΟΖΥΜΙ
Τωρα τελευταια οι φιλες μου απο το Quanto modi di fare e rifare, εχουν φτιαξει ενα σωρο προζυμια με “ενεργοποιητες” απο διαφορα φρουτα
@ Marie-Anne κι εμείς δεν τρώμε πολύ, το βάζω όμως σε μερίδες στον καταψύκτη κι αν θυμηθώ να το βγάλω!!!!
Δοκίμασε όμως είναι μια καλή εμπειρία.
@ quartier libre έχεις απόλυτο δίκιο, δεν έχω μετανοιώσει για τίποτα όπως τα λέγαμε και από τηλεφώνου. Φιλάκια.
@ Ελένη είχα διαβάσει το πρωί το σχόλιο σου, ευρισκόμενη λοιπόν στο κέντρο έψαξα το προζύμι που λες.
Μια καλή λύση αλλά τη θεωρώ υπερτιμημένη. Ευχαριστώ πολύ.
@ Λίλα και βέβαια πρέπει αυτά που λες κι είμαστε υπεύθυνοι οι γονείς να μεταφερθούν στα παιδιά μας.
Ευχαριστώ.
@ Πηνελόπη κρίμα άργησα να δω την επιθυμία σου.
Όσο για τις υπόλοιπες δοκιμές θα περιμένεις λίγο γιατί θα είμαι αγρότισσα για λίγες μέρες.
Φιλάκια.
@ Κική είδες όμως τι έκανα;; δεν κράτησα για την επόμενη φορά, η συνήθεια υπεράνω κάθε άλλου!!Θα το επαναλάβω όμως μιας κι ο Θ. επιμένει για τέτοιο ψωμί. Φιλιά
@ Μαρίνα ευχαριστώ θα τα μελετήσω. Ενδιαφέρον ακούγεται αυτό που λες για τα φρούτα μέχρι στιγμής έχω διαβάσει για την πατάτα και το ζουμί της.
Ξανθή μου, το ψωμί με προζύμι απλά με γοητεύει! Είναι αναμφίβολα μέσα στα μελλοντικά μου σχέδια μόλις καταφέρω να ξεκλέψω λίγο χρόνο και να του αφοσιωθώ!
Οι οδηγίες σου πολύ αναλυτικές και θα βοηθήσουν πολύ!
Φιλιά
Το καλύτερο ψωμί!!!
Έφτιαχνα κι εγώ πέρυσι το χειμώνα, σύμφωνα πάντα με το βιβλίο της Κικής…
Ευχαριστηθήκαμε ψωμάκι!!!
Γεια στα χεράκια σου Ξανθή μου…
Πολλά φιλιά
Γεια στα χέρια σου Ξανθή μου! Αυτο είναι ΨΩΜΙ!!!
Με το προζύμι το έχω τελείως ξεχάσει.
Θυμάμαι τη μάνα μου να το “πιάνει” και να γίνεται αφράτο.
Τώρα χρησιμοποιώ τη μαγιά αλλά δεν έχει καμία σχέση!
Μα το έχω σκοπό να το δοκιμάσω!
Ξανθή μου, πολύ νόστιμο το ψωμί με προζύμι.
Μπράβο που το σκέφτηκες !
Πολύ ωραίο! Γεια στα χέρια σου:)
Τι μου θύμησες Ξανθή!!απο τα 18 είχα αναλάβει το ζύμωμα, το κάψιμο του φούρνου και το φούρνισμα. Κάθε βδομάδα έφτιαχνα 8-10 καρβέλια και έκανα όλη την διαδικασία μόνη μου. Το προζύμι βέβαια το έβρισκα έτοιμο από την μαμά, εκείνη πήγαινε το πρωί στα χωράφια κι εγώ έπρεπε να έχω το ψωμί έτοιμο το μεσημέρι. Αχχχχ!! τι χρόνια κι αυτά!!
Να είσαι καλά Ξανθή μου να φτιάχνεις το προζύμι σου και το νόστιμο ψωμί σου.
Φιλιά
Αγαπητη Ξανθη μου.Καλο φθινοπωρο!Χθες γυρισα απο τις διακοπες.Ημουν 3 μηνες στην Ιερισσο της Χαλκιδικης και ως συνταξιουχος για πρωτη φορα τις απολαυσα!Πολυ χαρηκα που αρχισες παλι να μας ενημερωνεις μαγειρικα και να μοιραζεσαι μαζι μας ομορφες στιγμες της ζωης σου!!!!!ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΧΑΡΗΚΑ!!!!!!!!!!!!!Μ αρεσει πολυ ο τροπος που τα παρουσιαζεις,οι ολοζωντανες φωτογραφιες,ολα,ολα μαρεσουν!!!!!ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ,ευχαριστουμε για ολα!!!!!!!!!!ΝΑΣΑΙ ΚΑΛΑ!!ΦΙΛΙΑ!!
Dear Blonde, What beautiful bread. I wish I could taste it.
I hope all is well with you and blessings, Catherine xo
Με προζύμι δεν έχω κάνει ψωμί, είμαι σίγουρη όμως ότι το αποτέλεσμα αξίζει τον κόπο!
Σε βάθος χρόνου θα το δοκιμάσω… φιλί
Τέλειο το προζυμένιο σου ψωμί Ξανθή.
Ενώ φτιάχνω ψωμί δεν έχω επιχειρήσει ακόμα με προζύμι.
Πάω να μελετήσω !
Φιλιά
Ξανθή,κανένα ψωμάκι δε συγκρίνεται με το χωριάτικο με προζύμι.
Μου έδωσαν έτοιμο προζύμι και το έβαλα στον αρτοπαρασκευαστή να ζυμωθεί,αλλά μάλλον κάτι δεν έκανα καλά και δεν έγινε καλό.
Φιλιά!
Αλήθεια,μπορεί να γίνει αυτό,που έκανα;Αν ξέρεις,γράψε μας αναλογίες.
@ Ερμιόνη περιμένω την κατάλληλη στιγμή σου!!
@ Αντιγόνη μου πολλά πράγματα έχουν μπει στο πίσω μέρος του μυαλού μας, στην κατάλληλη στιγμή τα ανασύρουμε.
@ Σοφία ευχαριστώ!
@ Μαρία την επόμενη φορά θα σε κεράσω!!
@ Χρύσα με το βιβλίο της Κικής μπορεί να φτιάξει κανείς πολλά!!
@ Έρη ευχαριστώ!!
@ Μαρία είσαι κι εσύ στην παρέα των “δύσκολων χρόνων”
Ευχαριστώ πολύ.
@ Εύα καλώς ήρθες!τρεις μήνες διακοπές ποιος στη χάρη σου.
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ, θα προσπαθήσω να είμαι κοντά σας ξεχνώντας έτσι τα υπόλοιπα.
@ Catherine thank you!!
@ Ποπάκι να σε κεράσω καλέ ένα καρβέλι!! να δούμε πότε!!
@ Κωνσταντίνα μετά τη μελέτη περιμένω την εφαρμογή!!
Φιλιά
@ Ελένη μετά λίγες μέρες τα πειράματα θα επεκταθούν στον αρτοποιητή και θα επανέλθω.
Ευχαριστώ.
Χεράκια δουλεμένα!!
Φιλιά.
Πόσο θέλω να μάθω να ψήνω σε γάστρα!! Θυμάμαι την γιαγιά να βγάζει το ψωμί (και διάφορα άλλα φαγητά) από την γάστρα και να σου τρέχουν τα σάλια! Θυμάμαι επίσης ότι το τρώγαμε κατευθείαν με φρέσκο βούτυρο που είχα φέρει βοσκοί, τι μυρωδιά ήταν αυτή……. 🙂
Κώστα αν έχεις τόση μεγάλη επιθυμία για το ψήσιμο στη γάστρα θα πρέπει αν με ακολουθήσεις κάποια φορά στο χωριό (αφού κι εγώ έχω κάνει τις σχετικές ετοιμασίες εκεί) κι όλα είναι μετά εφικτά
Ευχαρίστως!!! Aν φτιάχνεις και τόσο ωραία φαγητά όπως αυτά που βλέπω στο blog, θα έρθω και τρέχοντας!
Βέβαια πρέπει πρώτα να καταφέρω να βρω δουλειά, αλλά αυτά είναι λεπτομέρειες 🙂
Εγώ μόλις έβαλα να φτιάξω τσαγάκι. Σήμερα μου ήρθε και ένα δεματάκι από Κίνα και είμαι πολύ χαρούμενος!! Καλησπέρα!
STHN GASTRA PSHNAME TO FAGHTOMAS STHN KARDITSA .TI ORAIA XRONIA .EIDIKA TO PSOMI TIS PITES KAITO KALOKAIRINO FAGHTO XHNA ME PATATES SKORDO KAI FRESKIA NTOMATA. TI ANAMNHSEIS .NA EISAI PANTA KALA KAI NA KANEIS TETOIES ANARTHSEIS.
TELEIO