Πριν χρόνια είχα γράψει ένα άρθρο σχετικά με τα ζυμαρικά που μπορείτε να διαβάσετε εδώ.
Μετά από μια “πρόκληση” που δέχτηκα σχετικά με τον όρο al dente ξαναείδα εκείνο το άρθρο μου και είδα ότι έγραφα αυτό σχετικά με το βράσιμο τους:
Η έκφραση «al dente» που χρησιμοποιούν οι Ιταλοί που είναι οι πρώτοι που εισήγαγαν τα ζυμαρικά στην κουζίνα τους, αφορά στο βράσιμο των ζυμαρικών. Οι Ιταλοί συνηθίζουν να τρώνε τα ζυμαρικά τους σκληρά. «Al dente» σημαίνει να τα νιώθεις στο δόντι. Στην ελληνική κουζίνα, τα μακαρόνια τρώγονται καλοβρασμένα. Παρ’ όλα αυτά, ο τρόπος βρασμού al dente είναι ο πιο υγιεινός. Σύμφωνα με διατροφολογικές έρευνες τα ελαφρώς βρασμένα ζυμαρικά είναι πιο εύπεπτα διότι απαιτούν περισσότερη μάσηση και ως εκ τούτου περισσότερη παραγωγή σάλιου που βοηθά στην πέψη.
Στην γαστρονομία ο όρος αλ ντέντε (Ιταλικά: al dente, δηλ. στο δόντι) χρησιμοποιείται για να περιγράψει τον τρόπο μαγειρέματος κυρίως των ζυμαρικών. Επίσης πιο σπάνια χρησιμοποιείται για να περιγράψει τον τρόπο μαγειρέματος των λαχανικών και των οσπρίων αν πρόκειται να τα χρησιμοποιήσουμε σε σαλάτες.
Άρχισα λοιπόν μια έρευνα σχετικά με αυτό τον όρο και τελικά πόσος είναι ο χρόνος βρασίματος, των ζυμαρικών και όχι μόνο.
Ρώτησα φίλους chef, καλοφαγάδες και διάβασα πολλά άρθρα. Αναζήτησα ετικέτες πολλών εταιριών παρασκευής ζυμαρικών και μελέτησα τους προτεινόμενους χρόνους στη συσκευασία.
Αν σας πω ότι μπερδεύτηκα περισσότερο από όσα γνώριζα…
Να σημειώσω, ότι ο όρος αν μιλάμε για ζυμαρικά, αφορά ξηρά ζυμαρικά και όχι τα φρέσκα.
Κάθε εταιρεία για τα ίδια ζυμαρικά προτείνει διαφορετικούς χρόνους.
Ο χρόνος είναι σαφώς διαφορετικός ανάλογα με το σχήμα, μέγεθος ή την ποιότητα του αλεύρου που έχει χρησιμοποιηθεί για την παρασκευή τους αλλά και αν είναι σπιτικά αποξηραμένα ή του εμπορίου.
Επίσης ο συνολικός χρόνος βρασμού είναι διαφορετικός ανάλογα με το πως θα τα σερβίρουμε, δηλαδή κατευθείαν στο πιάτο με προσθήκη κάποιας σάλτσας ή με επεξεργασία σε τηγάνι – κατσαρόλα που έχουμε παρασκευάσει κάποια σάλτσα, ή την προσθήκη τους σε άλλο παρασκεύασμα που θα ακολουθήσει ψήσιμο π. χ παστίτσιο.
Σίγουρα οι περισσότεροι ακολουθούμε τον προτεινόμενο χρόνο που αναγράφεται στο πακέτο αλλά και τις δικές μας προτιμίσεις.
Όμως σε ένα εστιατόριο που σέβεται το κοινό του αλλά και τη φήμη του θα πρέπει να σερβίρονται, εκτός και αν έχει τη δυνατότητα να ρωτάει τον πελάτη και να τα προσαρμόζει, κάτι που νομίζω ότι θα είναι δύσκολο, δεν είναι όπως τίθεται η ερώτηση για τα κρέατα.
Μιας και ανοίξαμε τη συζήτηση για τον όρο, ο ίδιος όπως είπα και στην αρχή χρησιμοποιείται και για τα βραστά λαχανικά.
Συγχωρήστε με αλλά κατά τη δική μου ταπεινή γνώμη δεν θα έτρωγα ποτέ κάποια λαχανικά που μοιάζουν με προετοιμασία για σούπα που και στις σούπες δεν θα πρέπει να έχουν βράσει πολύ.
Από όσες πληροφορίες μάζεψα πολλά από τα λαχανικά τα τρώμε αφού μπλανσαριστούν μόνο και κάποια άλλα καλά βρασμένα όχι όμως παραβρασμένα.
Καλές οι πληροφορίες για τις ορθές πρακτικές αλλά ο καθένας μπορεί να ακολουθεί αυτό που του αρέσει γευστικά και του ταιριάζει. Άλλωστε όλοι δεν είμαστε ίδιοι και σεβαστές όλες οι ιδιαιτερότητες αλλά και οι προτιμήσεις.
Όπως και αν σας αρέσουν είναι αυτά που θα σας δώσουν ένα εύκολο και νόστιμο γεύμα ιδιαίτερα τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού.
Δείτε εδώ μερικές από τις προτεινόμενες συνταγές μου με ζυμαρικά.
