Μην ξεχνιόμαστε, κάποια φρούτα ίσα που τα προλαβαίνουμε!!!
Περνώντας από τη λαϊκή τη περασμένη εβδομάδα πήρε το μάτι μου τις βανίλιες.
Άρχισα την αναζήτηση για τις καλύτερες και πιστεύω πως τις βρήκα σε παραγωγό της ευρύτερης Κορινθίας.
Με διαβεβαίωσε ότι ήταν από δέντρο κι όχι ψυγείου. Τα φρούτα που έχουν μπει σε ψυγείο δεν είναι κατάλληλα για γλυκά και μαρμελάδες.
Η επί τόπου δοκιμή με έπεισε τουλάχιστον για το άρωμα του φρούτου.
Αγόρασα λοιπόν ένα μεγάλο καφάσι και άρχισα τη διαδικασία.
Υπάρχουν δυο τρόποι να φτάσουν τα φρούτα στην κατσαρόλα αφού τα πλύνουμε πολύ καλά.
Ο πρώτος είναι να τα βάλουμε σε γάστρα και μετά στο φούρνο στους 200 βαθμούς για μισή ώρα, οπότε το φρούτο μαλακώνει, και στη συνέχεια το περνάμε από σουρωτήρι με μεγαλούτσικες τρύπες συλλέγοντας σε μεγάλη λεκάνη το περιεχόμενο.
Ο δεύτερος τρόπος, τον οποίο κι έκανα είναι να καθαρίσουμε από τη φλούδα τα φρούτα να αφαιρέσουμε τα κουκούτσια και κατευθείαν στην κατσαρόλα.
Επέλεξα αυτόν τον τρόπο γιατί με τον άλλο η μαρμελάδα θα πάρει πολύ σκούρο χρώμα λόγω του χρώματος της φλούδας.
Όποιον τρόπο κι αν επιλέξετε η συνέχεια είναι η ίδια.
Βράζουμε σε μεγάλη και βαθιά κατσαρόλα μέχρι να μειωθεί το μείγμα μας κατά το 1/3.
Στο στάδιο αυτό ξαφρίζουμε προσεκτικά και προσέχουμε να μη μας ξεχειλίσει η κατσαρόλα κι άντε μετά τρεξίματα να τα συμμαζέψεις.
Μετράμε το υλικό μας και προσθέτουμε ζάχαρη όσα ποτήρια είναι μείον 20%.
Η βανίλια είναι ωραία να έχει το υπόξινο της αυτό είναι άλλωστε και το χαρακτηριστικό αυτής της μαρμελάδας.
Συνεχίζουμε το βράσιμο μέχρι να δέσει η μαρμελάδα και λίγο πριν το τέλος προσθέτουμε
χυμό λεμονιού.
Μοιράζουμε τη μαρμελάδα σε αποστειρωμένα βάζα και κλείνουμε καλά.
Αποθηκεύουμε σε δροσερό μέρος.
Πολύ ωραία η μαρμελάδα σου Ξανθή.Εμένα πάντως ο μικρός δεν άφησε ούτε μία βανίλια από το δέντρο μας για μαρμελάδα. Της έφαγε όλες και άγουρες. Όλο εκεί κρεμμόταν. Σκούπα ο άτιμος στα φρούτα. 🙂
Και του χρόνου με υγεία.
Φιλιά και καλή σου μέρα.
Τις βανίλιες τις φτιάχνω με τη φλούδα. Μου αρέσει που παίρνει σκούρο χρώμα από αυτές. Είναι ιδανική μαρμελάδα για τσιζ κέικ!
Αυτό το φρούτο ούτε να το δουν σε μαρμελάδα δε θέλουν οι δικοί μου, μόνο φρέσκο το αγαπούν, ωραίες οι μαρμελάδες σου, αλήθεια τόσες πολλές που φτιάχνεις τόσες φορές τι τι κάνεις; ρωτάω εγώ η αδιάκριτη!!!! εγώ λίγο από κάθε φρούτο φτιάχνω, μοιράζω και σε δωράκια και πάλι περισσεύουν!!!
Λίνα μη στεναχωριέσαι εδώ είμαι εγώ κι έχει και για σένα το βαζάκι σου.
Κική είναι θέμα προτίμησης.
Εμείς πιο πολύ τις τρώμε παρά να κάνουμε γλυκά.
gasteroplix δεν είναι θέμα αδιακρισίας.
Λοιπόν οι μαρμελάδες που κάνω είναι από όλα τα φρούτα σχεδόν και σε μεγάλες ποσότητες.
Τρώμε κάθε μέρα σε πρωινό χαρίζουμε σε φίλους και συγγενείς,και τέλος κάποιες έχουν κάποιο σκοπό για τον οποίο όταν έρθει η ώρα θα μάθετε.
Επιπλέον έχω προτάσεις να πουλήσω κάποια βάζα αλλά ακόμη είμαι σε σκέψη,ίσως αυτό να οργανωθεί καλύτερα με τη συνταξιοδότηση μου.
Αυτά.
Πρέπει να είναι πολύ νόστιμη και πολύ αρωματική! Αλλά στο σπίτι μας κανένας δε θα τη φάει.Όλες οι μαρμελάδες σου είναι πολύ όμορφες!
big mama σε ευχαριστώ πολύ!!
Εδώ σε αυτό το σπίτι οι κατσαρόλες δεν σταματούν για πολλούς λόγους όπως έλεγα και λίγο πιο πάνω.
Ακόμη δεν έχετε δει τίποτα από μαρμελάδες και γλυκά του κουταλιού,η αδυναμία μου!!
Πόσο μου αρέσει να τις βλέπω τις μαρμελάδες να βράζουν και να δίνουν χρώματα κι’ αρώματα!
Προσπαθώ να μην πολυφτιάχνω όμως, γιατί συνήθως μόνον εγώ τρώω…οπότε πρέπει να τα χαρίζω τα βαζάκια μου.
Αλλα είναι “ηδονή” το άρωμα και το χρώμα, και δεν μπορείς να κόψεις τέτοια συνήθεια.
Πηνελόπη δεν κόβεται με τίποτα.
Μια φίλη λέει μόνο πατάτες δεν έκανες γλυκό και μαρμελάδα.
Πού να ήξερε ότι θα φτιάξω και πατάτα γλυκό!!!
την εφτιαξα κ εγω αλλα εμενα δεν αφρισε κατηολοθ και στο βρασιμο προστηεσα και ενα κρασοποτιρο νερακι ….. ωραια ειναι αλλα γιατι δεν αφρισε????
Το ότι δεν άφρισε δεν είναι κακό, έχει σχέση με την ποικιλία και την ωριμότητα των φρούτων.Καλοφάγωτη