Είμαστε σε μια περίοδο μεταβατική ως προς τα λαχανικά και φρούτα που είναι της εποχής.
Βέβαια όλο τον χρόνο βρίσκει κανείς από όλα τα λαχανικά, μιας και υπάρχουν αυτά του θερμοκηπίου ή τα κατεψυγμένα ή αυτά σε συσκευασίες κονσέρβας. Όσοι με παρακολουθείτε θα έχετε προσέξει ότι δίνω μεγάλη έμφαση στη χρήση, τουλάχιστον των λαχανικών, όταν είναι στην εποχή τους.
Έτσι λοιπόν εν μέσω νηστείας σκέφτηκα να φτιάξω αυτά τα ντολμαδάκια με φύλλα σέσκουλου, κάτι που έχω δοκιμάσει και παλιότερα. Κάποιες άλλες φορές, είχα κάνει και με παραπούλια λάχανου ή αυτά με παραπούλια από λαχανάκια Βρυξελλών. Η γέμιση μπορεί να ποικίλει να είναι με κιμά ή με ρύζι και κουκουνάρι ή ακόμη και με θαλασσινά και προσθήκη διάφορων μυριστικών, ανάλογα την εποχή.
Η σημερινή παρασκευή είναι νηστίσιμη και σε μικρή ποσότητα ίσα να φάμε δυο άνθρωποι συνοδεύοντας τα με αυτή την ζεστή σαλάτα με ντοματίνια και σπαράγγια.
- 2 μεγάλα μάτσα σέσκουλα προτιμούμε να έχουν μεγάλα φύλλα.
- 1 μεγάλο κρεμμύδι ψιλοκομμένο
- 5 κουτ. σούπας ρύζι καρολίνα
- 2-3 κουτ. σούπας μαϊντανό ψιλοκομμένο
- 2 κουτ. σούπας δυόσμο ψιλοκομμένο
- 1 καρότο τριμμένο
- 50 ml ελαιόλαδο και λίγο για την κατσαρόλα
- αλάτι και φρεσκοτριμμένο πιπέρι
- Διαλέγουμε τα μεγαλύτερα φύλλα από τα σέσκουλα. Κόβουμε το κοτσάνι και τα πλένουμε καλά. Αν κάποια είναι πολύ μεγάλα τα κόβουμε στη μέση. Επίσης αν το κεντρικό κοτσάνι του φύλλου είναι πολύ χοντρό το αφαιρούμε προσεκτικά με ένα κοφτερό μαχαίρι.
- Σε νερό που βράζει τα βουτάμε για 30 δευτερόλεπτα και τα μεταφέρουμε σε μια λεκάνη με παγωμένο νερό. Αφήνουμε ένα με δυο λεπτά και στραγγίζουμε.
- Αραδιάζουμε τα ντολμαδάκια σε απλωτή κατσαρόλα προσθέτουμε λίγο ελαιόλαδο από πάνω και νερό τόσο όσο να τα σκεπάζει καλά.
- Σκεπάζουμε με ένα πιάτο και τοποθετούμε στην εστία στη δυνατή ένταση. Μόλις αρχίσει ο βρασμός χαμηλώνουμε την ένταση της εστίας σε μέτρια και βράζουμε για 15 λεπτά μετρώντας από την ώρα που ανοίξαμε την εστία.
Τα μόνα ντολμαδάκια που αγαπώ, λόγω σέσκουλων! (στα Γρεβενά και τη Θεσσαλία τα λένε παζιά). Τα έχεις κάνει υπέροχα, Ξανθούλα! Όμως, δε σου αρέσει και ο άνηθος; Από τότε που γνώρισα και το φαγόπυρο, δεν χρησιμοποιώ ρύζι. Όπως και να ‘χει, είναι, πραγματικά, πεντανόστιμα!
Καλησπέρα Θεολογία, και στα δικά μου μέρη παζιά τα λένε. Προτιμώ τον μάραθο, χτες όμως επειδή έβαλα δυόσμο τον παρέλειψα, και βέβαια δέχεται πολλές τροποποιήσεις ως προς τα μυριστικά αλλά και το ρύζι, μπορεί να μπει πλιγούρι ας πούμε. Το φαγόπυρο δεν το έχω δοκιμάσει μου βάζεις ιδέα.