Αυτή η πίτα είναι τοπική της πατρίδας μου ίσως και σε άλλα μέρη της Ρούμελης ή της Θεσσαλίας να γίνεται με παραλλαγές και να συναντάται με διαφορετικά ονόματα. Η τοπική ονομασία είναι “Ταρκάσι”
Είναι πολύ εύκολη και μπορεί να γίνει με μεγάλα τριμμένα κολοκυθάκια ή με κολοκύθα του Φθινοπώρου.
Κολοκυθόπιτα με τραχανά "Ταρκάσι"
1 ταψί 34 εκ διαμέτρου
Συστατικά
- 1 κιλό κολοκυθάκια ή σάρκα από μεγάλη κολοκύθα
- 150 γρ τραχανά
- 3 αυγά
- 250 γρ τυρί φέτα
- αλάτι και φρεσκοτριμμένο πιπέρι
- 3-4 κουτ. σούπας ελαιόλαδο
- βούτυρο για το άλειμμα του ταψιού
Διαδικασία
- Τρίβουμε στο χοντρό τρίφτη τα κολοκύθια ή την κολοκύθα και αλατίζουμε. Αφήνουμε μισή ώρα σε σουρωτήρι να στραγγίξουν τα υγρά του κολοκυθιού. Στύβουμε το κολοκύθι με τα χέρια μας.
- Σε ένα μπολ τοποθετούμε το κολοκύθι τον τραχανά , τα αυγά ελαφρώς χτυπημένα και τη φέτα τριμμένη σε μεγαλούτσικα κομμάτια. Προσθέτουμε λίγο πιπέρι.
- Αλείφουμε με βούτυρο ένα μέτριο ταψί ( διαμέτρου 34 εκατ.) και αδειάζουμε το μείγμα. Προσοχή δεν πρέπει να είναι πολύ παχιά η στρώση περίπου 1.5 εκατοστό όχι πιο πολύ.
- Περιχύνουμε με το ελαιόλαδο την πίτα και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς και αέρα στο κάτω ράφι του φούρνου για 40 λεπτά.
- Βγάζουμε από το φούρνο, αφήνουμε λίγο να κρυώσει και σερβίρουμε.
Σημειώσεις
Αυτή η πίτα γίνεται ωραία σε χαλκωματένιο ταψί κατά την άποψη της μητέρας μου γιατί έτσι κάνει καλή κρούστα από κάτω. Προτιμήστε κάποιο τύπου σινί όχι ανοξείδωτο.
Στο χωριό βέβαια την έψηναν στη γάστρα, άλλο ψήσιμο άλλη γεύση!!
Στο χωριό βέβαια την έψηναν στη γάστρα, άλλο ψήσιμο άλλη γεύση!!
Ξανθή με συγκίνησε η φωτο γραφία με την γάστρα..θυμάμαι μικρή στο χωριό,με την γιαγιά!!
Μπράβο που έχεις ακόμη είσαι πολύ τυχερή!!
Ταρκάσι,μπατζίνα και άλλα πολλά να ζήσει η Ρούμελη και η Θεσσαλία!!
Φιλιά πολλά συμπατριώτισσα να είσαι πάντα καλα!
Εύα μου σε ευχαριστώ πολύ!!
Μερικά πράγματα μας γυρίζουν λίγο πίσω αλλά χρειάζεται καμμιά φορά.
Εγώ στο χωριό όταν πάω προσπαθώ να φτιάξω κάτι στη γάστρα.
Πολλά φιλιά!!
τέλεια φαίνεται να έγινε!!
αγαπημένη πιτούλα, η γάστρα βέβαια κάνει τη διαφορά αλλά τα χωριά και τα εξοχικά με το κυάλι τα βλέπουμε εδώ και πολλά χρόνια!!!!
Oti einai magerimeno paradosiako, einai to pio nostimo. Zhto h Roumeli!
Εγώ πάω μια βόλτα στα επόμενα ποστ! :-p
gasteroplix μη νομίζεις κι εμείς μια στο τόσο πάμε!!
Τέλεια γεύση και εύκολη εγώ ειμε από Ρουμελη και την φτιάχνουμε συνέχεια για κυρίως πιάτο δοκιμάστε την
Αγαπητή Ιωάννα οι πίτες ιδιαίτερα στα χωριά ήταν το κύριο οικονομικό γεύμα των νοικοκυριών με υλικά από τον κήπο τους και το κελάρι
Σας ευχαριστώ για το σχόλιο σας.
Peter ευχαριστώ πολύ!!!!
Κική όταν το έγραφα σε θυμήθηκα και περίμενα την αντίδρασή σου.
Καλά δε σε κερνάω!!!
Φιλάκια
Ωραία πιτούλα! Καλό Σ/Κ!
στην Καρδιτσα την λεμε μπατζινα…
ε ρε τι μου θυμισες και το τσοουκαλι, που την ψηνουνε, σαν να βλεπς την γιαγια μου ειναι !!!
thanks 🙂
Ξανθή μου φαίνεται υπέροχη! Παρόλο που ο τραχανάς δεν είναι το πιο αγαπημένο φαί μου στις πίτες μου αρέσει! Την ξέρω και εγώ σαν μπατζίνα και την φτιάχνω με αλεύρι αντί για τραχανά!
καλό Σαββατοκύριακο!
Ωραία πράγματα!!!
Ξανθή,την φτιάχνω αυτή την πίτα και μας αρέσειιιιι!
Μου είχε δώσει τη συνταγή μια κυρία από τα μέρη σας.
Αλήθεια,τραχανά γλυκό,τέτοιον βάζω.
Φιλιά και πολλά ευχαριστώ!
big mama έλα να σε κεράσω!!
Gianni καλώς ήρθες από τα μακρινά!!
Χαίρομαι που σου θύμισε κάτι αυτή η ανάρτηση, Το ίδιο λένε και τα παιδιά μου που έχουν περάσει πολλά καλοκαίρια με τη γιαγιά.
Κάποιες αναρτήσεις μου έχουν στοιχεία καταγραφής γεγονότων και υλικών για να θυμόμαστε οι μεγαλύτεροι και να μαθαίνουν οι νεότεροι.
Σε ευχαριστώ πολύ!!
Αγγελική είναι παραλλαγή της μπατζίνας και βέβαια σε όποιον δεν αρέσει ο τραχανάς είναι λύση λίγο αλεύρι ώστε να απορροφήσει τα υγρά του κολοκυθιού.
Καλό βράδυ!!
Asteri σε ευχαριστώ!!
Ελένη μου ο τραχανάς της περιοχής μας είναι ένας νομίζω στην Κρήτη φτιάχνουν διαφορετικούς.
Εγώ σε ευχαριστώ πολύ για όλα!!!
Καλησπέρα και καλώς σας βρήκα. Αυτή θα την φτιάξω την πίτα, έχω φρέσκα κολοκύθια, έχω και τραχανά από το Πήλιο(ακούς ΚΙΚΗ) και πιστεύω ότι θα γίνει πεντανόστιμη. Οσον αφορά αυτό τον τύπο της γάστρας, τον έμαθα πριν μερικά χρόνια, αλλά δυστυχώς δεν έχει τύχει να φάω φαγητό μαγειρεμένο έτσι. Καλό σας βράδυ
Τζένη
Τέλεια συνταγή και δεν είναι καθόλου βαριά.
Καλημέρα!Καταρχήν η φωτογραφία με τη γάστρα μου θύμισε κι εμένα τη γιαγιά μου στο χωριό που έψηνε όλες τις πίτες εκεί! Βέβαια με τον τραχανά δεν είχα καλή σχέση(ήταν κλασικό πιάτο που “μπουκώναν” τα μικρά παιδάκια οι γιαγιές και οι μαμάδες όταν πηγαίναμε τα καλοκαίρια στο χωριό!!)Αλλά στην Ήπειρο που φτιάχνουν τραχανόπιτες, να φανταστείτε βάζουν με το κιλό την φέτα,τα αυγά και το βούτυρο!Με κολοκύθι δεν το έχουμε, αλλά προσωπικά θα μου άρεσε!
Ακούω Τζένη μου, ακούω! Αλλά κάνω πως δεν ακούω! χαχα!
Ξανθή, έχεις τόσα άλλα καλούδια εδώ μέσα, που μπορώ να αντέξω χωρίς αυτό! 🙂
Τζενάκι καλώς ήρθες και πάλι.
Καλέ γιατί την πειράζεις κι εσύ την Κική!!!
efi καλώς ήρθες!!
Η αλήθεια είναι ότι στα μέρη μου βάζουν βούτυρο το οποίο εγώ παραλείπω για να είναι πιο ελαφριά.
Ευχαριστώ.
Αθηνά μου κι εσύ παθούσα από τον τραχανά;; η αδελφή μου όταν ήταν μικρή έλεγε ότι την αγκυλώνει στο λαιμό, και να φανταστείς τώρα μπουκώνει τα εγγόνια της με αυτόν.
Οι θύμισες είναι ωραίες!!
Κική έχω λυθεί στα γέλια με τα πειράγματα σε ξέρουν κι άλλοι άλλωστε το έχεις δημοσιοποιήσει!!!
Φιλάκια
Πολύ ωραία η πίτα και προσωπικά ο τραχανάς μου αρέσει πολύ (είμαι εξαίρεση απ’ ότι βλέπω! 🙂
Μου θυμίζει Ήπειρο και την από εκεί γιαγιά μου! Βέβαια ο τραχανάς που έφτιαχνε η ίδια και μας έδινε, καμία σχέση με αυτόν του σούπερ μάρκετ…
Επίσης, μου θύμισε χειμώνα αυτό το φαγητό, ίσως να επηρεάστηκα και από το τζάκι στη φωτο!
Καλό Σ/Κ! 🙂
Εγω ταρκασι το ξερω..κ ειναι το αγαπημενο μου φαγητο. Παιδακι περιμενα να καθαρισει η γιαγια μου τη σαρκα απο την κολοκυθα για να την παρω να παιξω μετα..την εκανα καραβι κ την εβαζαν στη λεκανη να επιπλεει. Ηξερα τα υλικα κ την εκτελεση αλλα η μανα μου ποτε δεν θυμαται τις ποσοτητες να μου τις πει να την φτιαξω. Φοβηθηκα μηπως χαθει η συνταγη, αλλα ευτυχως που την εχεις αναρτησει πληρως εσυ. Η μονη διαφορα ειναι οτι μουλιαζε στο γαλα τον τραχανα αποβραδις κ μετα προσθεται το κολοκυθι. Ευχαριστουμε για την δημοσιευση!
Αγαπητή Ηλέκτρα έχουμε τις ίδιες μνήμες. Ήταν και για μένα και άλλα παιδιά του χωριού το παιχνίδι, η άδεια κολοκύθα. Κι εμένα η μητέρα μου υπολόγιζε τα υλικά με το μάτι, οι παλιές γυναίκες είχαν μι σοφία στο μέτρημα, με το μάτι, το πλόχερο ή το καπάκι μιας κατσαρόλας. Για να τα προσαρμόσω κι εγώ σε γραμμάρια ή κούπες έχω κάνει πολλές δοκιμές σε όσα μου άφησε σαν μνήμες και γνώσεις.Σε ευχαριστώ πολύ.
καταπληκτική τραχανόπιτα να ζήσεις Ρούμελη με τα ωραία σου
Σας ευχαριστώ πολύ.
Εργαστήριο λαϊκής τέχνης: Θερμοπυλών 62-64, Μεταξουργείο, 105 58, Αθήνα, τηλ. 210-5220716,
email: michaelpaschalides@yahoo.gr.
http://www.e-paschalidis.gr,
http://www.e-pasxalidis.gr.
Χαλκινα-ορυχαλκινα
Αργυρά.
Καλημέρα, διάβασα τα σχόλια όλων.
Θυμήθηκα την κάρτα που πήρα την 31/5/3024, Παρασκευή.
Ρώτησα για χάλκινο μπρίκι του καφέ, αλλά είχαν τελειώσει. Μου είπε ο μαστοράς ο,τι δεν θέλει γαμωμα
Όταν φτιάχνω καφέ σε τέτοιο μπρίκι.
Εκεί είδα σινί στρογγυλό χάλκινο γανωμενο και το καπάκι από μαντέμι? Ασήκωτο σε βάρος, ολόμαυρο.
Θυμήθηκα τα λόγια της μάνας μου που έβαζε γάστρα μια και ήταν η μεγαλύτερη από τα αδέρφια της όταν η γιαγιά μου η Ελένη έλειπε να ποτίσει τα χωράφια στο Νησί, Κάτω Λιππας, Λάκκα Σούλι.
Μια σταλιά παιδί τότε και σήκωνε τέτοιο βαρύ καπάκι.
Υπάρχουν τεχνίτες που συνεχίζουν την παράδοση.
Μια απλή ζυμαρόπιτα με 2 μεγάλα κρεμμύδια τριμμένα ξερά, αλεύρι, νερό όσο πάρει ώστε ούτε νερουλό ούτε πηχτό το μίγμα, να πέφτει με ροή πάνω στο ταψι το τετράγωνο του φούρνου, ελάχιστο αλάτι, πιπέρι,ρίγανη, φέτα,σε χοντρα κομμένα με το χερι κομμάτια να φαινονται, όλα ένα κουρκούτι, στο ταψί λάδι να κάψει καλά πρώτα και μετά το μίγμα να τσιτσιρισει πάνω στο καυτό λάδι. Ένα δάχτυλο πάχος, λεπτή ψήνεται και όλοι θέλουν τις γωνίες που ξεροψηνονται. Χρώμα ξανθό κόκκινο. Αλεύρι 1/2 κιλό του κεηκ που φουσκώνει μόνο του, ή για όλες τις χρησεις. Ελαιόλαδο μισό ποτήρι. Απλώνοντας το μίγμα ανεβαίνει πάνω και με κουτάλι απλώνουμε σε όλο το πάνω μέρος. Ψήσιμο αέρα, 200, 30-40 ‘ στη μέση ή αργότερα και πιο κάτω για λίγα λεπτά. Καλή όρεξη .
Υ.Γ. Έβλεπα σήμερα 13/9/2024, Παρασκευη στην TV, τον Βαγγέλη να φτιάχνει την πίτα σας και βρήκα το site σας. Δεν είχα ξανά ακούσει τη λέξη ταρκασι και ψάχνοντας, βρήκα την Ασπρούλα!
Ευχαριστώ, καλή συνέχεια στο όμορφο έργο σας να αποθησαυριζετε τις παραδοσιακές συνταγές και γεύσεις του τόπου σας.
Ευκαιρίας δοθέντος, ας φυλάξετε για τις νέες γενεές και την ζυμαροπιτα που μου έφτιαχνε ο παππούς και η γιαγιά μου, η μάνα μου και η θεία μου!
Μια περαστική από το site σας!
Ο γιος μου δεν τρώει λόγω διατροφής και γω δεν φτιάχνω λόγω πάχους. Αλλά η μνήμη της οικείας μυρωδιάς και της γεύσης της υπάρχουν στην καρδιά μου κλειδωμένα! Το απλό είναι και σοφό στην ουσία. Με λίγα, να χορταινει όλη η φαμίλια!
Καλή συνέχεια στο έργο σας!
Καλή αυριανή αύριο του Σταυρού!
Ώρα για χαλβά σιμιγδαλένιο σκέτο ή με κουκουνάρια και σταφίδες.
Συγγνώμη που καταχράστηκαν τον χώρο και το χρόνο σας.
Θυμήθηκα τώρα τι λέγανε στο πανηγύρι στο χωριό του παππού μου Χρήστου: της Σωτήρος , τσαμπί, της Παναγίας, σταφύλι, του Σταυρού, κοφίνι.
Με την αρτοκλασία εκεί ψηλά στα άγονα βουνά, μοιράζανε τσαμπιά σε όλους μας!
Τώρα έμεινε άδειο το χωριό από μόνιμους κατοίκους! Τελευταίος έφυγε ο Βαγγέλης που φύλαγε Θερμοπύλες, Θεός σχωρεστον. Μόνον στο πανηγύρι ανταμώνουν οι οικογένειες 6/8, πια.-
Υγεία και χαρά σε όλους!
Αγαπητή Ελένη σας ευχαριστώ για την επίσκεψη και για τα καλά σας λόγια. Οι καιροί έχουν αλλάξει και πολλά έχουν σβήσει. Προσπαθώ να κρατώ όσες παραδόσεις μπορώ. Καλή συνέχεια και σε εσάς.