Τίτλος συνταγής και εκτέλεση από το βιβλίο ” ο Χρήστος Μαντίδης Αναβιώνει το Σερραϊκό Τραπέζι”
Πριν λίγες μέρες είχα την τύχη να παραβρεθώ στην παρουσίαση αυτού τη βιβλίου που έγινε από τον συγγραφέα του Χρήστο Μαντίδη την κ. Νανά Δαρειώτη (δημοσιογράφο γεύσης) την κ. Μαρία Διακάκου (Σεφ) τον κ. Νίκο Φωτιάδη ( Executive Chef ) και τον κ. Δημήτρη Θανασούλια ο οποίος είχε τη γλωσσική επιμέλεια των κειμένων.
Η πρόσκληση μου κέντρισε το ενδιαφέρον περισσότερο, γιατί ανέφερε ότι θα γίνει τιμητική αναφορά στην αξέχαστη Εύη Βουτσινά.
Είχα τη χαρά λοιπόν να γνωρίσω τους συντελεστές του βιβλίου αλλά να κάνω και νέους φίλους με τα ίδια ενδιαφέροντα.
Το βιβλίο του Χρήστου προέκυψε μετά από επιτόπια έρευνα στα χωριά του νομού Σερρών και καταγραφή από κατοίκους, των παλιών συνταγών όπως είχαν αποτυπωθεί από γενιά σε γενιά.
Είναι ήδη στα χέρια μου, από το βράδυ της παρουσίασης, το μελετώ προσεκτικά γιατί πέραν των συνταγών μέσα από τις καταγραφές αναβιώνονται τα τοπικά έθιμα,οι συνήθειες και η γνώση συνταγών που μεταφέρθηκαν από γενιά σε γενιά με τις μετακινήσεις πληθυσμών καθότι ο νομός Σερρών έχει δεχτεί πληθυσμούς από τη Μικρά Ασία τον Πόντο τη Θράκη, Σαρακατσάνους, Αρβανίτες.
Θέλησα λοιπόν να δοκιμάσω κάποιες από αυτές τις συνταγές και με την άδεια του συγγραφέα, τον οποίον και ευχαριστώ πολύ, σήμερα σας παρουσιάζω μια εξ αυτών και ελπίζω να μπορέσω να υλοποιήσω μελλοντικά και άλλες.
Λίγα λόγια για την ιστορία του πιάτου.
Όπως επισημαίνει η κ. Έλλη Κουτρή οι κεφτέδες αυτοί είναι κατάλληλοι για ανθρώπους που περιμένουμε να τιμήσουμε, τους θυμάται από τον πατέρα της από το Μπεϊλίκ Μαχαλά (Βαλτοτόπι) και συνηθίζονταν τα Χριστούγεννα.
Υπάρχουν και παραλλαγές τους σε άλλα χωριά των Σερρών, με προσθήκη ντομάτας ή άλλων μπαχαρικών και διαφορετικό τελείωμα με λεμόνι και σκόρδο.
Περισσότερα στο βιβλίο που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις I WRITE, μπορείτε να το αναζητήσετε από τις ίδιες τις εκδόσεις εδώ ή σε κεντρικά βιβλιοπωλεία της Αθήνας ή κατευθείαν από το συγγραφέα του, στέλνοντας του μήνυμα εδώ.
Χοιρινοί χοντροκομένοι κεφτέδες με πράσο και αυγόξυδο
Συστατικά
- 500 γρ χοιρινό κρέας από μπούτι με λίγο λίπος
- 2 μικρά πράσα ψιλοκομμένα
- 1/2 κουτ. γλυκού πιπέρι καγιέν
- 1/2 κουτ. γλυκού ρίγανη
- 4 κουτ. σούπας αλεύρι μαλακό και λίγο για το αλεύρωμα
- 1/2 κουτ. γλυκού αλάτι
- 1/2 κουτ. γλυκού Φρεσκοτριμμένο πιπέρι
- πάπρικα καπνιστή ή πιπέρι καγιεν για το πασπάλισμα των κεφτέδων
- 500 ml βραστό νερό ελαφρά αλατισμένο
- 1 αυγό
- 2 κουτ. σούπας ξύδι
Οδηγίες
- Το σημαντικότερο βήμα είναι το κόψιμο του κρέατος, ένα βήμα που μπορείτε να το αναθέσετε στο χασάπη σας. Εγώ το μοίρασα, μου το έκοψε μέχρι ενός σταδίου ο χασάπης μου και συνέχισα εγώ μετά στο σπίτι. Τι κόρη χασάπη θα ήμουν!!
- Κόβουμε σε πρώτη φάση σε πολύ μικρά κομματάκια. Στη συνέχεια με τη βοήθεια ενός μπαλτά κόβουμε πάνω σε επιφάνεια κοπής προς τη μια κατεύθυνση.
- Συνεχίζουμε το κόψιμο στην αντίθετη κατεύθυνση έτσι που να έχουμε πολύ ψιλοκομμένα κομμάτια του κρέατος.
- Σε ένα μεγάλο μπολ ή μπασίνα βάζουμε το κομμένο κρέας με το ένα ψιλοκομμένο πράσο και τα: αλεύρι, ρίγανη, αλάτι πιπέρια. Με βρεγμένα χέρια ζυμώνουμε καλά το μείγμα για 5 λεπτά τουλάχιστον.
- Πλάθουμε κεφτεδάκια, τα περνάμε από αλεύρι πλάθοντας τα και στη συνέχεια τα αλευρώνουμε ελαφρά.
- Σε ένα πυρέξ ή ταψί αραδιάζουμε τα κεφτεδάκια και ανάμεσα τους σκορπάμε το δεύτερο ψιλοκομμένο πράσο. Πασπαλίζουμε κάθε κεφτεδάκι με την πάπρικα.
- Προσθέτουμε το βραστό νερό και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200 βαθμούς κι αέρα στο πρώτο ράφι του φούρνου για 30 - 35 λεπτά.
- Χτυπάμε το αυγό με το ξύδι και προσθέτουμε σιγά σιγά ζουμί από το φαγητό. Το μοιράζουμε στο ταψί μας κι αφήνουμε στο σβηστό πλέον φούρνο για 5 λεπτά να πήξει η σάλτσα.
- Βγάζουμε από το φούρνο και σερβίρουμε συνοδεύοντας με μια σαλάτα εποχής.
Καλησπέρα. Ειδικά στους ντολμάδες αλλά και σε πολλές άλλες παρασκευές το ψιλοκομμένο κρέας μετράει… Όπως και στην παραδοσιακή πρωτοχρονιάτικη κρεατόπιτα, όπου εκεί είναι ακόμα πιο χοντροκομμένο το κρέας.
Το παραπάνω σχόλιο το άφησα εγώ, για κάποιο λόγο με έβγαλε ανώνυμο, αν και φήμες θέλουν να με λένε Κλεομένη…
Αχ αυτές οι φήμες!! χαχαχα
Για αυτή την πίτα που μιλάς πιθανόν να φέρω πληροφορίες σε 20 μέρες από κυρία ορεινού χωριού, ελπίζω να μπορέσω να φτάσω μέχρι εκεί. Θα τα πούμε.
μου αρέσει πολύ αυτή η συνταγή.
έχει ενδιαφέρον όχι μόνο για τον τρόπο που κόβεται το κρέας αλλά και για την σάλτσα αυγόξυδου.
φιλιά!
Πρώτη φορά δοκίμασα αυτή τη σάλτσα είναι όντως ιδιαίτερη.
Μάλλον χρησιμοποιούσαν το ξύδι στη θέση του λεμονιού μιας και στις ορεινές περιοχές τα λεμόνια δεν υπήρχαν.Θέλω να το ρωτήσω.
Αυτό το βιβλίο θα πάει κατευθείαν δώρο στη μαμά μου, μιας και έχει καταγωγή από τις Σέρρες και θα τη συγκινήσει πολύ…
Και τα συγκεκριμένα κεφτεδάκια έχουν πολύ ενδιαφέρον, αυτή τη σάλτσα πολύ θα ήθελα να τη δοκιμάσω.
Χρύσα νομίζω ότι η μαμά σου θα συγκινηθεί, πέραν των συνταγών έχει πολύ ωραίες μαρτυρίες των κατοίκων.
Από χθες έχω προμηθευτεί πράσα και θα δοκιμάσω τη συνταγή, πολύ νόστιμη και πρωτότυπη (καθώς και ελαφριά) μου φαίνεται!
Αμαλία περιμένω τη γνώμη σου.
Ξανθή μας άρεσε πολύ, στο μισό έβαλα το αυγόξυδο και στο μισό όχι (φοβήθηκα μήπως δεν αρέσει στη Νατάσα). Ήταν νόστιμο και σκέτο πάντως! Πολύ ωραίο φαγάκι, θα το καθιερώσουμε!
Ω!! χαίρομαι πολύ που δοκίμασες!!
Εγώ λέω αυτή την εβδομάδα να φτιάξω ντολμαδάκια με κρέας έτσι κομμένο.
Καλή εβδομάδα.